Klimat lokalny zagłębień terenowych - ćwiczenia

Klimat lokalny zagłębień terenowych. Niżej położone części o obniżeń terenowych (kotliny i doliny) a szczególnie ich dna charakteryzują się podczas dnia wysoką temp powietrza także ze względu na utrudnioną wymianę turbulencyjną. Rzeźba terenu wywiera wpływ nie tylko na temp powietrza ale i na jego wilgotność, spadek obniżenia temp powoduje wzrost wilgotności. Obniżenia terenowe zwłaszcza głębsze doliny i kotliny charakteryzują się wzrostem temp minimalnej w nocy w kierunku wierzchołkowym. Najbardziej charakterystyczną cechą topoklimatu wklęsłych form terenu jest specyficzny rozkład pionowy temp min w nocy. Wynika on z zróżnicowania wilgotności podłoża, wypromieniowania efektywnego na powierzchni poziomych i zboczach oraz grawitacyjnego spływu ochłodzonego ciężkiego powietrza po zboczach na dno zagłębienia. Zaleganie zimowego powietrza może spowodować np. wysoki nasyp drogowych lub kolejowych położony u podnuża zbocz lub pas zadrzewień na zboczu. W ten sposób w najniższych częściach obniżeń terenowych powstają zastoiska zimnego powietrza tzw mrozowiska. Klimat lokalny wnętrza lasu. Z punktu widzenia warunków bilansu promieniowania i bilansu cieplnego strefą aktywną zbiorowisk leśnych jest strefa koron drzew. Do dna lasu dochodzi znikoma ilość promieniowania słonecznego. Słonecznego gęstych lasach bukowych stanowi ona tylko kilka % energii padającej na wierzchołki drzew. Najwyższa temperatura w ciągu dnia występuje górnej części koron drzew. Im bliżej dna lasu tym temperatura niższa. W nocy sytuacja jest odwrotna- noc jest w lesie cieplejsza w porównaniu z terenami bezleśnymi. Korony drzew absorbują dużą część opadów deszczu. Więcej opadów zatrzymują lasy iglaste. Gęste pokrycie terenu przez las znacznie utrudnia przepływ i wymianę powietrza. Wewnątrz lasu prędkość wiatru jest wyraźnie mniejsza a w strefie przyziemnej ruch powietrza praktycznie zanika. Zmniejszona wymiana powietrza i wyższa temp. powodują , ze wilgotność powietrza w glebie lasu jest wyższa niż w terenie otwartym. Parowanie z powierzchni terenu i wewnątrz lasu jest znacznie mniejsze. Natomiast całkowite straty wody z podłoża do atmosfery w przypadku obszarów leśnych są zdecydowanie lepsze niż w terenach bezleśnych, głownie ze względu na istoty udział transpiracji oraz głębokości i zasięgu systemu korzeniowego. Warunki mikroklimatyczne polany zależą od jej wielkości , wysokości i gęstości drzew które ja otaczają, oraz od ukształtowania terenu. Ze względu na utrudnioną wymianę powietrza podczas dnia max tempp powietrza jest wyższa niż w lesie, a nawet na przestrzeni otwartej. W nocy następuje silne wyparowanie radiacyjne w kierunku atmosfery, a ponadto często gromadzi się na polanie ciężkie, chłodne powietrze spływające w dół z korą drzew otaczających polanę. Temp minimalna może być więc nawet niższa na terenie zupełnie odsłoniętym, w efekcie na polanach częściej występują przymrozki radiacyjne. Na polanach obserwuje się także częste występowanie mgły.
... zobacz całą notatkę