To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Klemens Aleksandryjski (zm. przed 215 r.) F. Drączkowski, „Agape” w pismach Klemensa Aleksandryjskiego , Pelplin 1980.
F. Drączkowski, Kościół - Agape według Klemensa Aleksandryjskiego , Lublin 1983.
J. Grzywaczewski, O miłości. Program formacji chrześcijańskiej św. Klemensa Aleksandryjskiego , Niepokalanów 1996.
Tytus Flawiusz Klemens urodził się około 150 r. Pochodził prawdopodobnie z rodziny pogańskiej zamieszkałej w Atenach. Odebrał staranne wykształcenie filozoficzne i sam poświęcił się pracy naukowej. Pobudzony dążeniem poszukiwania prawdy, nawrócił się na chrześcijaństwo. Pragnąc poznać najznakomitszych nauczycieli chrześcijańskich podróżował po południowej Italii, Syrii, Palestynie i Egipcie. Ostatecznie osiadł w Aleksandrii, gdzie znalazł mistrza w osobie Pantajnosa. Został jego uczniem, asystentem, a po prawdopodobnym wyjeździe swego Scholarchy do Indii, jego następcą w szkole katechetycznej. Kiedy w 202 r. wybuchło prześladowanie chrześcijan za Septymiusza Sewera, Klemens opuścił Aleksandrię i udał się do Kapadocji do swego ucznia i przyjaciela, Aleksandra, przyszłego biskupa Jerozolimy. Tenże w 215 r. napisał list do Orygenesa, w którym wspomina już o Klemensie jako osobie nieżyjącej. Klemensa należy uznać za pierwszego uczonego chrześcijańskiego. Był obeznany nie tylko z Pismem św., lecz także prawie z całą dotychczasową literaturą chrześcijańską. Nauczał, iż objawienie należy ujmować w kontekście wszelkiego prawdziwego poznania, a mianowicie nawet w kontekście filozofii przedchrześcijańskiej. Dlatego cytował bardzo chętnie pisarzy świeckich cieszących się w ówczesnym społeczeństwie dużym uznaniem, by wykazać, iż ich poszukiwania znajdują swoje uwieńczenie w chrześcijaństwie. Dzieła:
„Trylogia”, obrazująca etapy doskonalenia chrześcijańskiego.
Protreptyk (Zachęta skierowana do pogan) Dzieło miało na celu wykazanie współczesnemu społeczeństwu słabości i niewystarczalności religii przez nich wyznawanych oraz pokazanie szlachetności i piękna chrześcijaństwa. Klemens stara się zjednać pogan racjonalną argumentacją, unikając inwektywy i gwałtownych ataków.
Pedagog (Wychowawca) Zawiera głównie pouczenia moralne skierowane do nawróconych, którzy zdaniem Klemensa, muszą najpierw oczyścić się z wad i nałogów grzechowych, by stali się gotowi na przyjęcie pełnej nauki wiary. Pedagogiem jest Chrystus, a wykształcenia nabiera się przez wierność przykazaniom. Formacja moralna zakłada również nabycie dobrych manier, czyli tego, co określamy dziś jako savoir-vivre. Stąd praktyczne wskazówki dotyczące używania napojów, przystojnego zachowania się przy stole, czy krytyka strojnisiów itd.
(…)
… wystarczą słowa nauczyciela, gnoza natomiast opiera się na fundamencie wiary w Boga […]”
(Stromaty VII, 10)e doskonałości człowieka jako człowieka przez wiedzę o rzeczach Bożychtami, jak z chłopcamiyzowani
Inne: Który człowiek bogaty może być zbawiony, Wypisy z Teodota.
Nauka:
W filozofii greckiej (w dużej części „skradzionej ze Starego Testamentu”) jest zawarta nauka przygotowująca do przyjęcia Chrystusa.
W przeciwieństwie do gnostyków głosi harmonię w relacji wiary do wiedzy. Punktem wyjścia filozofowania zmierzającego do poznania jest wiara. Głosi „chrześcijański gnostycyzm”.
Początkowo głosił naukę o wieczności materii świata, później Boga nazwał przyczyną istnienia wszystkich rzeczy.
Grzech Adama był jedynie złym przykładem dla potomnych.
Trójstopniowa hierarchia kościelna (biskupi, prezbiterzy, diakoni…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)