To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Klasy wytrzymałości drewna klejonego i określenie wartości charakterystycznych
W tablicach 3-4 i 3-9 przedstawiono podział na klasy drewna litego zgodnie z obowiązującą jeszcze normą polską PN-92/S-10082 [208]. Z kolei w tablicach 3-7 i 3-8 pokazano klasyfikację już według normy europejskiej PN-EN 338 [235], Analogicznie, dla drewna klejonego warstwowo jego klasyfikację podaje norma PN-EN 1194 [2621. Należy zwrócić uwagę, że w normie tej znalazły się jako obowiązujące (normatywne) przykłady kombinowanych elementów klejonych. Szczegółowe informacje przedstawiono w tablicach 3-11, 3-12, 3-13 i 3-14.
Elementy klejone warstwowo mogą być zaliczone do określonej klasy wytrzymałości, jeżeli spełnione są szczegółowe wymagania zawarte w pkt 6.2 i 6.3 normy PN-EN 1194 [262]. Wartości wytrzymałości na ściskanie prostopadłe do włókien uzyskano zgodnie z metodyką badań opisaną w EN 1193 [261] Z kolei wartości wytrzymałości na zginanie ustalono dla elementów o wysokości 600 mm. Natomiast wartości wytrzymałości na rozciąganie, wzdłuż włókien określono dla elementów o szerokości 600 mm.
Doświadczenia producentów drewna klejonego pokazują, że należy stosować następujące proporcje w tworzeniu kombinowanych elementów z klejonego drewna warstwowego: 15% przekroju (nie mniej niż 2 warstwy skrajne - rozciągane) z drewna wyższej kategorii i 85% (pozostałe warstwy bliższe osi obojętnej przekroju poprzecznego) z drewna niższej kategorii.
Osobnym zagadnieniem jest problem określenia wytrzymałości zmęczeniowej drewna klejonego - zwłaszcza na ścinanie (rozwarstwianie). Wycinkowe informacje na ten temat można znaleźć w pracach [3], [16], [17], [31]. Przykładowe wyniki badań elementów klejonych warstwowo poddanych cyklicznemu obciążeniu przedstawiono na rys. 3.25. Problem jest ciągle daleki od ostatecznego rozwiązania. Pewne informacje na ten temat można znaleźć w rozdziale 8.4.5.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)