To tylko jedna z 5 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Kinkaku-ji
(Świątynia Złotego Pawilonu), oficjalna nazwa Rokuon-ji (Świątynia w Ogrodzie Jeleni) Jedne z najbardziej znanych obiektów w Kioto. Budowla swoje początki ma w XIV w., jednak historia nie obchodziła się z nim łaskawie, gdyż wielokrotnie był niszczony i odbudowywany. Ostatnia tragedia, która go spotkała, miała miejsce w 1950r. kiedy to mający problemy psychiczne mnich podłożył ogień, który zniszczył zupełnie Złoty Pawilon. Odbudowa trwała aż 5 lat, do 1955 roku i podobno jest to zauważalne. Na terenie gdzie mieści się pawilon znajdują się także inne obiekty: pawilon przygotowany do ceremonii herbacianej, chram shinto, herbaciarnia, ogród i basen(rys.1). Kinkaku-ji jest jednym z zabytków Kioto znajdujących się na liście Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO.
Pawilon ma dość imponujące rozmiary: 12,8 m wysokości, 15 m długości i 10 m szerokości. W całości pokryto go złotem. Projekt można uznać za niezwykle nowatorski, odmienny od tradycyjnej architektury i bardzo bogaty. Złoty Pawilon posiada trzy piętra, przy czym dwa wyższe są złocone, najniższe zaś ma kolor drewna oraz, pokrywającego fragmenty budowli, tynku. Rozwiązaniem bardzo ciekawym jest dach drugiego piętra, który jest najszerszy z całej budowli. Zarówno ten dach, jak i najwyższy, czterospadzisty, są pokryte korą hinoki. Na szczycie budynku wznosi się złocisty feniks(rys. 4). Można zauważyć, że każdy poziom pawilonu posiada własny styl. Rekonstrukcji poddano również malowidła wewnątrz świątyni.
Biorąc pod uwagę popularność obiektu wśród turystów, można uznać tą rekonstrukcję za niezwykle udaną, przybytek ten ze względu na bogactwo formy i użytych materiałów robi podobno przy pierwszym kontakcie niezwykłe wrażenie. W niektórych przewodnikach możemy znaleźć informację, że to "najczęściej fotografowany zabytek w Kyoto". Warte uwagi jest również otoczenie samego pawilonu, wokół niego rozciąga się wspaniały ogród, który ponoć zachował styl z czasów shogunów Ashikaga. Leżą w nim m. in. dwa stawy, pawilon natomiast znajduje się przy większym z nich od wewnętrznej strony. Jest tak położony, że nieraz wydaje się, jakby w ogóle był otoczony wodą(rys. 5). Samą świątynie możemy podziwiać poprzez spacer wokół.
Osobiście uważam, że tego typu rekonstrukcja stanowi ciekawy akcent na mapie Japonii, jest dobrym przykładem obiektu przyciągającego uwagę turystów i podnoszącego znaczenie miejsca. Zastrzeżenie budzić może jego „nowy” wygląd, zwłaszcza na tle obiektów mających kilkaset lat, jednak zważywszy na jego historię jest to być może uzasadnione.
Rysunek Plan Kinkaku-ji Rysunek Złoty Pawilon latem Rysunek Złoty Pawilon zimą Rysunek Złoty feniks
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)