Dajczak. Notatka składa się z 1 strony.
5. I.2.1.25 (s. 80) Tekst pochodzi z księgi drugiej, tytułu pierwszego, fragmentu 25 Instytucji justyniańskich. Nie wspo- mina on o żadnych konkretnych jurystach, przywołuje jedynie spory między szkołą prokuliańską a szkołą sabiniańską. Gaius o stanowisku pośrednim nie wspominał w swoich Instytucjach, choć wów- czas już ono istniało.
Stanem faktycznym jest przetworzenie rzeczy należącej do osoby A przez osobę B (specificatio) w trzech możliwościach: rzecz można przywrócić do stanu poprzedniego rzeczy nie można przywrócić do stanu poprzedniego ktoś kto oprócz pracy włożonej w przetworzenie dodał także częściowo swój materiał
Problemem prawnym jest to do kogo należą przetworzone przedmioty.
Sabinianie, na podstawie rozważań stoickich filozofów materialistycznych, uważali, iż materia jest jedna a jedynie jej forma przybiera różne postaci co miało przemawiać na korzyść właściciela mate- riału a tym samym własność pierwotna trwa. Prokulianie natomiast na podstawie filozofii perypate- tycznej uważali, że przetworzona rzecz jest obiektem zupełnie nowym, więc jej przetwórca nabywa ją w sposób pierwotny. Za sprawą Juliana - ostatniego ze scholarchów sabiniańskich, przyjęto opinię pośrednią (media sen- tentia). Jeśli istniała możliwość przywrócenia produktu do stanu pierwotnego obowiązywała zasada sabiniańska. W przeciwnym razie obowiązywała zasada prokuliańska. Jeśli ktoś kto oprócz pracy wło- żonej w przetworzenie dodał także częściowo swój materiał stawał się właścicielem danej rzeczy. Justynian zaczyna rozpoznawać wartość pracy jako wartości wniesionej do rzeczy.
W ius commune problem specificatio próbowano rozwiązać poprzez porównywanie wartości pracy i materiału. Grocjusz proponował z kolei ustanowienie współwłasności. CC i KC (art. 192 i 194) przyjęły model ius commune a BGB popiera stanowisko Prokulianów.
6. Paulus 54 komentarza do edyktu (D.41.7.2) s. 77 Tekst jest fragmentem drugim, tytułu pierwszego, księgi 41 justyniańskich Digestów. Pierwotnie znaj- dował się w Ad edictum - dzieła napisanego przez żyjącego w III w. Paulusa, który po Pomponiuszu przejął urząd prefekta pretorii. Przedstawia on poglądy Proculusa - prawnika z I w. od którego imię wzięła szkoła prokuliańska oraz o 100 lat młodszego Julianusa do którego opinii Paulus się przychyla. Tak więc przedstawiony problem był tematem kontrowersyjnym przez cały okres klasyczny.
Stan faktyczny jest bardzo prosty - ktoś celowo porzucił rzecz z zamiarem wyzbycia się jej a następna dana rzecz znalazła się w rękach innej osoby.
Problemem prawnym jest to, czy rzecz przestaje być przedmiotem pierwszego właściciela w momen- cie jej porzucenia (pogląd Proculusa) czy też jest przedmiotem jego własność tak długo aż nie znajdzie się w rękach nowego właściciela (pogląd Julianusa).
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)