To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Katalizatory świadomego tworzenia PR:
Pojawienie się dziennikarzy - tzw. muckrakers - i ich ataki na kapitalistów.
Reakcja środowisk przemysłowych na krytykę i zatrudnianie dziennikarzy „wybielających” działalność firmy (whiteworkers)
Działalność Ivy'ego Lee pod hasłem „The public be informed”.
Utworzenie w 1917 roku Committee on Public Information.
Rozwój PR w Europie:
1893 Alfred Krupp tworzy wydział prasowy (przekształca go w Dział Informacji i Obsługi Klientów)
w 1900 r - Siemens otwiera „biuro literackie” - złożone z klakierów piszące peany na cześć firmy.
Współczesny rozwój PR:
W czasie II WŚ PR rozwijał się głównie w działalności amerykańskiego rządu, który potrzebował kasy na wojsko. W każdym ze stanów USA pracowali specjaliści od PR-u którzy musieli informować o sukcesach USA i potrzebie wsparcia.
Po II WŚ USA - odbudowywacz świata - zapewnił swemu przemysłowi dynamiczny rozwój. Duża pewność siebie sprawiła, że przemysłowcy poczuli się nietykalni. Żeby się jednak nie rozbestwili w 1952 r Truman zarządził zamknięcie hut amerykańskich jeśli właściciele hut nie dogadają się z ZZ-ami. Był to kubeł zimnej wody dla przedsiębiorców, którzy zrozumieli, że skoro jednak i w ich kraju jest socjalizm to muszą zdobyć wpływy w Białym Domu i Kongresie. Zaczęto więc interesować się PR-em i lobbyingiem. Lata 60-te - coraz większe znaczenie mają różnorakie mniejszości, pojawiają się żądania poprawy jakości artykułów, szanowania środowiska, etc. Takie aktywizowanie się konsumentów prowadziło do działania drugiej strony, które zatrudniało ludzi kłamiących, że jest tak jak społeczeństwo chce.
W latach 70-tych firmy zaczynają patrzeć na siebie jako na instytucje społeczne posiadające pewną misję społeczną. PR-owcy mają już nie tylko informować, ale też moderować i kreować wizerunek firmy. W kolejnym dzisięcioleciu świadomość, że przedsiębiorstwa nie mogą istnieć bez społeczeństwa stwarza potrzebę negocjowania z opinią publiczną.
W latach 90-tych liczyć zaczyna się firma jako taka, a nie jej artykuły. To firmę, a nie jej artykuły trzeba chronić i bronić. Zmniejsza się skuteczność tradycyjnej promocji i reklamy (ograniczenia prawne - zakaz reklamy wódy, fajek, leków). Automatycznie wzrasta zainteresowanie PR-em.
Obecnie mamy dostęp do kablówek i internetu, zwiększa się segmentację, specjalizację i zróznicowanie.
Etapy rozwoju PR:
Okres 1: propaganda (założenie Commitee on PI przez prezydenta Wilsona) - nie słuchamy racji innych lecz przekonujemy ich, że my mamy rację.
Po I WŚ zmieniono zasady PR. Na opinię publiczną wpływa się przez perswazję, a nie tylko przez pouczanie. Do tego celu wykorzystuje się badania opinii (w 1935 r. powstaje Instytut Gallupa).
(…)
… się PR-em. Stworzenie teorii podstaw prowadzenia wojny psychologicznej Okres 3: - lata 50-te i 70-te: Intensywne badania naukowe, służące poprawie efektywności komunikacji i informacji. Zawód PR-owca zyskuje uznanie.
Okres 4: (od 80-tych): Rezygnuje się z oreintacji propagandowej, PR zaczyna być postrzegane jako dialog, następuje komercjalizacja PR, PR służy już nie tylko wywieraniu wpływu…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)