Kartografia - odpowiedzi na egzamin. Materiały na egzamin z kartografii u prof. dra hab. inż. Tadeusza Chrobaka. 16 stron pytań i odpowiedzi z kartografii w formacie doc. W treści notatki można spotkać się z następującymi pojęciami i zagadnieniami: znak kartograficzny, izomorfizm treści, cechy konfiguracji, zmienne wizualne i ich charakterystyka, różnice wielkości, odległości, porządku, jakości, 6 zmiennych wizualnych (wg Bertina), różnice nasycenia barwy, skale pomiarowe i ich zastosowania, skala ilorazowa, skala interwałowa, skala nominalna, skala porządkowa, poziomu skali pomiarowej, modelowanie kartograficzne, generalizacja kartograficzna, rodzaje generalizacji, generalizacja graficzna, generalizacja pojęciowa, algorytmy upraszczania linii i ich charakterystyka, niezależne procedury punktowe, procedury bezwarunkowego rozszerzonego przetwarzania lokalnego, rocedury warunkowego rozszerzonego przetwarzania lokalnego, lokalne procedury przetwarzania, procedury globalne, algorytmy upraszczania. Ponadto można w treści notatki zapoznać się z takimi pojęciami jak: metoda Chrobaka, hierarchia wierzchołków, topologia, miara progowa rozpoznawalności rysunku, mianownik skali mapy opracowywanej, algorytm Toblera, algorytmy Jenks?a, algorytm upraszczania Langa, algorytm upraszczania Douglas'a, metody jakościowe, metoda sygnaturowa, sygnatury punktowe, sygnatury liniowe, metoda zasięgów, metoda chorochromatyczna, metody ilościowe przestawień kartograficznych, metoda kartogramu, kartogram dozymetryczny, mapy izolniowe, zależności semiotyczne i izomorficzne, język mapy, stopnie czytania map, graficzne możliwości wyrazu i inne.
Czynniki od których zależy rozpoznanie znaków kartograficznych
Dobrze jest znana zasada percepcji mówiąca, że znacznie łatwiej zapamiętuje się coś, co znajduje się na początku lub na końcu niż w środku. W odniesieniu do znaku kartograficznego, będącego zwartą figurą, powyższa zasada może być sformułowana następująco: zewnętrzne elementy znaku są odbierane i rozumiane łatwiej niż jego elementy wewnętrzne. Zgodnie z zasadą izomorfizmu treści, każdy znak powinien składać się z elementu przewodniego (kolor, kształt), a jego rozbudowa powinna konkretyzować bardziej szczegółowo jego sens znaczeniowy. Należy również mieć na względzie właściwości percepcji. Niezawodność rozpoznania znaków, to:
• znaki, najprostsze są najlepiej rozróżnialne,
• rozróżnialność znaków zwiększa się, jeśli w ich zarysie zachowały się elementy tego samego porządku widoczności,
• podstawowe cechy konfiguracji znaku nie powinny dominować nad rozróżniającymi je cechami informatywnymi,
• w znaku powinna mieścić się optymalna liczba rozróżniających cech informatywnych Nieprzestrzeganie tych prawidłowości powoduje pojawienie się redundancji (rozwlekłość wyrażania i nadmiar oznaczeń) utrudniającej czytanie mapy. Może to być redundancja merytoryczna (treść mapy rozbudowana ponad potrzebę), sygmatyczna (same znaki są niepotrzebnie rozbudowane) oraz syntaktyczna (zachodzenie na siebie oznaczeń).
Zmienne wizualne i ich charakterystyka
Można wyróżnić następujące percepcyjne cechy znaków: różnice wielkości, odległości, porządku, jakości. Różnice odległości dostrzegamy patrząc na różnice szarości tonów. Różnice porządku będą dostrzegane na podstawie różnic wielkości symboli, ich jasności i ziarnistości a także nasycenia kolorów. Różnice jakościowe natomiast będą spostrzegane na podstawie różnic barwy, kształtu i orientacji znaków.
Omawiając percepcyjne właściwości środk
(…)
… liczbowo, a więc przede wszystkim w skalach interwałowej i ilorazowej. W zależności od sposobu ujęcia oraz prezentacji danych ilościowych (liczbowych) wyróżnia się kilka metod takich przedstawień: kartodiagramy, kartogramy, metody izolinii, metodę kropkową oraz metodę dozymetryczną. Kartodiagram jest specjalnie uwarunkowanym zbiorem diagramów lub wykresów. Warunkiem tym jest ich umiejscowienie…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)