Kartezjusz (1596-1690) Uznał on, że dotychczasowe osiągnięcia filozofii są niezadowalające i wymaga ona reformy.
`Medytacje o pierwszej filozofii' to dzieło, które zapewniło mu sławę. Wzorem dla swojej filozofii uczynił matematykę, poza tym stworzył geometrię analityczną.
Jeśli zamierza się coś nowego ustalić, należy najpierw wszystko obalić, odrzucić wszystko, co budzi choć cień wątpliwości, zostawić tylko to, co pewne. Kartezjusz uznał, że:
Jeżeli coś budzi wątpliwości - należy to odrzucić
Należy zbadać i ew. obalić fundamentalne zasady - reszta zbudowana na takich słabych fundamentach sama runie;
Podkreśla fundamentalną rolę zmysłów w procesie poznania i badania, ale zmysły czasem są zawodne, nie można ufać zmysłom nawet w podstawowych rzeczach - bo różnica między jawą a snem jest bardzo niewielka , stąd należy odrzucić wszystkie nauki oparte na poznaniu zmysłowym. Nie stosują się te spostrzeżenia do nauk teoretycznych - czystych (matematyka, geometria), one opierają się na czymś inym;
Kartezjusz poszukuje argumentu umożliwiającego zakwestionowanie nauk teoretycznych, pisze, co by było, gdyby istniał zły, przebiegły, najpotężniejszy duch, który cały czas wprowadzałby nas w błąd, wtedy możnabybyło zakwestionować wiarygodność nauk teoretycznych.
Te trzy założenia (zawodność zmysłów, brak różnicy między jawą a snem, hipoteza o złym duchu) stanowią podstawę Kartezjańskiego Sceptycyzmu Metodycznego . Jest to metoda w której za pomocą sceptycznych argumentów poszukuje się niepodważalnej prawdy. Ta pewna prawda ma stanowić nowy fundament nowej nauki, której nie podważy sceptycyzm metodologiczny.
- Wątpienie istnieje, jest to pewnego rodzaju myślenie, myślenie nie może istnieć bez podmiotu myślącego ( istnieje podmiot myślący = jaźń myśląca/dusza - podstawowa reguła Kartezjusza, streszcza się ona w formule ` Cogito ergo sum' - Myślę, więc jestem. Od całkowitego wątpienia Kartezjusz dochodzi do istnienia jaźni myślącej/duszy. Kartezjusz odnalazł punkt wsparcia dla swojej teorii, fundamentem jest jaźń myśląca - coś absolutnie pewnego. Stosuje teraz logiczne metody wnioskowania aby udowodnić istnienie Boga i świata materialnego. Dowód istnienia Boga: Jaźń myśląca jest bytem niedoskonałym, musi więc istnieć doskonała przyczyna, która ją powołała, jest nią byt doskonały samoistny - Bóg
Rodzimy się z ideą Boga jako bytu doskonałego, ponieważ sami jesteśmy niedoskonali, nie bylibysmy w stanie jej stworzyć, musiał więc istnieć byt doskonały, który ją stworzył i włożył do naszych głów.
Dowód istnienia świata materialnego (nie wprost): Gdybyśmy wszyscy się mylili i świat materialny by nie istniał, podważało by to wszechmoc i dobroć Boga, bo gdyby on celowo wprowadzał nas w błąd, to nie byłby dobry. Doskonałoścć Boga jest więc gwarancją świata materialnego.
(…)
….
Dedukcja. Gdy mamy coś co jest niepodważalną prawdą, to z tego dedukujemy inne prawdziwe twierdzenia stosując reguły wnioskowania logicznego.
Na drodze racjonalnej intuicji stwierdzamy, że jest jaźń myśląca, a potem na drodze dedukcji stwierdza, że jest Bóg. Jest to metoda czysto racjonalna, Kartezjusz jest skrajnym racjonalistą. Jest przekonany, że człowiek nie rodzi się jako tabula rasa, lecz rodzi się z pewną gotową wiedzą lub z predyspozycjami do rozwinięcia wiedzy - natywizm. Przeciwieństwem natywizmu jest genetyczny empiryzm - człowiek rodzi się bez jakiejkolwiek wiedzy (tabula rasa), dopiero przez doświadczenia zdobywa wiedzę, pogląd ten głosił John Locke.
Filozofia kartezjańska to filozofia racjonalna, ścisła. Wzorem dla niej była matematyka, inne nauki powinny dążyć do takiej ścisłości…
….
- Wątpienie istnieje, jest to pewnego rodzaju myślenie, myślenie nie może istnieć bez podmiotu myślącego ( istnieje podmiot myślący = jaźń myśląca/dusza - podstawowa reguła Kartezjusza, streszcza się ona w formule `Cogito ergo sum' - Myślę, więc jestem. Od całkowitego wątpienia Kartezjusz dochodzi do istnienia jaźni myślącej/duszy. Kartezjusz odnalazł punkt wsparcia dla swojej teorii, fundamentem jest jaźń…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)