To tylko jedna z 6 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
KARA I JEJ ZADANIA 1. Istota kary
Kara jest to środek przymusu państwowego, stosowany przez sądy wobec sprawców przestępstwa i polegający na sprowadzeniu pew- nej dolegliwości.
Kary wymierzają także niektóre inne organy wymiaru sprawiedliwości (np. kolegia do spraw wykroczeń). Kara - niezależnie od celów, do osiągnięcia których zmierza - jest zawsze wyrazem społecznego potępienia przestępcy.
Sprowadzona przez karę dolegliwość polega na ogół na pozbawieniu sprawcy jakichś praw lub dóbr: życia, wolności i związanych z nią przywilejów, majątku lub jego określonych składników itd.
Początkowo zainteresowanie państwa karaniem ograniczało się do kilku zaledwie przestępstw, jak zdrada, obraza majestatu itp. Karanie wielu prze- stępstw - nawet tak poważnych jak zabójstwo, gw ałt, rabunek - pozostawiano pokrzywdzonemu. Wychodzono przy tym z założenia, że przestępstwo naru- szyło wyłącznie interes pokrzywdzonego i jego bliskich. Dopiero w czasach nowszych państwo wzięło karanie całkowicie w swe ręce.
Cel kary był rozumiany różnie. W starożytności uważano, że pod- stawowym celem kary jest odwet Zgodnie z tzw. zasadą talionu karę traktowano jako odpłatę złem równym czynowi przestępnemu (oko za oko, ząb za ząb). Później na plan pierwszy zaczęto wysuwać prewencyjne
(zapobiegawcze) zadania kary: ma ona zapobiegać ponownemu popełnieniu przestępstwa przez sprawcę (prewencja szczególna) oraz powstrzymać inne osoby od popełniania przestępstw (prewencja ogólna).
Obecnie za główny cel kary uważa się reedukację skazanego, jego poprawę. Oczywiście cele prewencyjne także pozostają aktualne.
Rodzaje kar, jakimi dysponują organy wymiaru sprawiedliwości, są ściśle określone w kodeksie karnym.
Wyróżnia się dwa rodzaje kar: kary zasadnicze i kary dodatkowe. Kary zasadnicze mają charakter samoistny; każda z nich może być wymie- rzona oddzielnie za przestępstwo, za które jest przewidziana. Natomiast kary dodatkowe nie mają charakteru samoistnego i mogą być wymierzone tylko w połączeniu z karą zasadniczą. Nie są to więc kary występujące samoistnie.
2. Kary zasadnicze
Do kar zasadniczych należą:
kara śmierci,
kara pozbawienia wolności,
kara ograniczenia wolności,
kara grzywny.
Kara śmierci jest traktowana w kodeksie karnym jako kara wyjątkowa i przewidziana tylko za najcięższe przestępstwa. W każdym przypadku zamiast kary śmierci sąd może wymierzyć karę dożywotniego pozbawienia wolności albo karę 25 lat pozbawienia wolności. Nie stosuje się kary śmierci wobec osoby, która w chwili popełnienia czynu nie ukończyła 18 lat ani wobec kobiety w ciąży.
Przepisy kodeksu karnego wykonawczego przewidują wykonanie kary
(…)
… są:
pozbawienie praw publicznych,
pozbawienie praw rodzicielskich lub opiekuńczych,
zakaz zajmowania określonych stanowisk, wykonywania określonego zawodu lub prowadzenia określonej działalności,
zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych lub innych pojazdów,
przepadek rzeczy,
podanie wyroku do publicznej wiadomości w szczególny sposób.
Pozbawienie praw publicznych obejmuje utratę czynnego i bier- nego prawa…
… rzeczy jest karą dodatkową, odnoszącą się do narzędzi lub innych przedmiotów, które służyły do popełnienia przestępstwa, a także do rzeczy pochodzących bezpośrednio lub pośrednio z przestępstwa. Kara ta obejmuje w zasadzie tylko rzeczy stanowiące własność przestępcy.
Podanie wyroku do publicznej wiadomości może nastąpić w rozmaitych formach: przez ogłoszenie w czasopiśmie, w zakładzie pracy itp…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)