Kanta teoria zła radykalnego - omówienie

Nasza ocena:

3
Pobrań: 273
Wyświetleń: 903
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Kanta teoria zła radykalnego - omówienie - strona 1 Kanta teoria zła radykalnego - omówienie - strona 2 Kanta teoria zła radykalnego - omówienie - strona 3

Fragment notatki:

Kanta teoria zła radykalnego (Religia w obrębie samego rozumu, cz.I)
zło radykalne jest korzeniem wszystkiego, co złe
radykalne - od łac. radix (korzeń, podstawa)
radykalność nie polega tu na wykonywaniu najbardziej sadystycznych czynności, nie jest to ekstremalne zło
chodzi tu o przedłożenie „miłości własnej” nad inne względy
kantowskie zło nie należy ani do dziedziny psychologii, ani do kosmologii, lecz do metafizyki wolności
korzeniem tego, co złe jest wolna wola, gdby nie ona, nie byłoby zła (Böse), tylko nieszczęścia (Übel)
zło jest możliwością daną razem z wolnością
każdy człowiek jest odpowiedzialny za to czy postępuje źle, czy dobrze
człowiek ma zdolność przezwyciężenia skłonności do zła - ma bowiem obowiązek przezwyciężania zła, a obowiązek nie wymagałby czegoś, czego nie bylibyśmy w stanie spełnić
filozofia moralna Kanta nie jest zależna od żadnej doktryny religijnej
I. Pierwotne predyspozycje do dobra w ludzkiej naturze:
1. Do zwierzęcości człowieka jako żywej istoty
- fizyczna i często mechaniczna miłość własna: (nie jest potrzebny do niej rozum):
* do samozachowania
* do rozmnażania gatunku przez popęd płciowy i utrzymanie tego, co się rodzi
* do wspólnoty z innymi ludźmi (popęd społeczny)
2. Do człowieczeństwa człowieka jako żywej i równocześnie rozumnej istoty
- fizyczna, ale „porównująca” miłość własna (potrzebny tu rozum - korzeniem jest rozum praktyczny dla innych pobudek)
3.Do jego osobowości jako rozumnej i zarazem poczytalne istoty - zdolność do szacunku dla prawa moralnego jako wystarczającej dla siebie pobudki woli (korzeniem jest rozum praktyczny dla siebie, tj. bezwarunkowo prawodawczy)
II. Skłonność do zła w ludzkiej naturze
- skłonność - (łac. propensio) - subiektywna podstawa możliwości pociągu o ile jest on dla ludzkości w ogóle przypadkowy
- każda skłonność jest albo fizyczna (właściwa woli człowieka, jako istoty podległej naturze), albo moralna (właściwa jego woli jako istoty moralnej)
- jest czymś nabytym (gdy jest dobra) albo można w nią popaść (gdy jest zła)
- skłonność do Moralnego-Zła - możliwa jedynie jako determinacja wolnej woli (tę można oceniać jako dobrą, czy złą na podstawie maksym)
Trzy stopnie skłonności do zła:


(…)

… (dolor malus)
IV. Źródło zła w ludzkiej naturze
nie może pochodzić od pierwszych rodziców (grzech pierworodny)
musi zostać przypisane nam samym
zło musi wypływać z wolności
Bibliografia
Kant I., Religia w obrębie samego rozumu, tłum. A. Bobko. Kraków 1993.
Svendsen L.F.H., Ondskapens filosofi, Oslo 2004.


*nieuczciwość (impuritas, improbitas, Ulauterkeit) - maksyma co do zamiaru przestrzegania prawa jest dobra, ale nie wystarczająco silna. Prawo nie jest wystarczającą pobudką
3. skłonność do przejmowania złych maksym
*złośliwość (vitiositas, pravitas) lub zepsucie (corruptio) - skłonność do woli maksym, które pobudki pochodzące od prawa cenią mniej niż nie-moralne.
lub
*wypaczenie (perversitas) - gdyż odrzuca…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz