Juliusz Słowacki - POWIEŚCI POETYCKIE Żmija Romans poetyczny
PIEŚŃ I SUMAK Na początku utworu występuje opis przyrody: drzewa, strumyk, wyspy, ogrody, rzeka Dniepr. Opis zamku, w którym niby mieszka pan czertomeliku. Ludzie nie wiedzieli do końca, czy w zamku ktoś mieszka, czy też nie. Rybak pływał co noc koło tego zamku i go obserwował. Raz światło się świeciło, a raz gasło. Było też słychać pieśni. Ludzie się zastanawiali czy to czasem nie są jakieś czary. Już od trzech nocy błyska ogień w zamku. Rybak widzi jak Kozacy płyną w stronę zamku.
„Płyńmy więc! Płyńmy w natolskie grody Burzyć pałace, rąbać fontanny, Żelazem niszczyć Turków narody; I porwać obraz Najświętszej Panny.”
Hetman nazywany jest żmiją. Sumak śpi, żołnierze idą cicho na łowy, słońce wschodzi, pozłaca niebo na wschodzie. Następuje opis nocy i dnia, księżyca i słońca, Kozacy polują na sumaka Sumak biegnie łąką, sokół wbił mu szpony w grzbiet. Sumak wpadł na oszczepy, poczym upadł. Nagle znów coś mignęło, był to Tatar. Kozacy wystraszeni, wypuścili ogara, żeby go zagryzł. Okazało się, że to był ogar hetmana. Nawet sokół siadł mu na ramię. Ogar dostał strzałą w pierś, sokół- w skrzydło, Tatar natomiast w czoło. Zgineło sześciu Kozaków, sześć ogarów i sześć sokołów.
PIEŚŃ II PŁACZKA Hetman Żmija ubolewa nad śmiercią swojego ogara i sokoła. Krzyczy na swoich żołnierzy, że nie potrafią zabić Tatarów. Symbole w tym utworze to: obroża psa i pierścień z dzwonkami należący do sokoła.
POWIEŚĆ KOZACKA RUSAŁKA Krótka opowieść o Rusałce i Hetmanie. Hetman bardzo kocha Rusałke, ta natomiast jest oziębła. Rusałka rząda od Hetmana, jeśli ten ją kocha aby: „Daj sokoła- daj mi charta Zabij charta i sokoła”
Hetman domyśla się, że Rusałka- to szatan. Rusałka odpłynęła, hetman troche żałuje, bo zakochał się w niej, w jej oczach i włosach. W końcu jednak zabił sokoła i psa, ale ona nie przychodziła.
Nad falami w mglistej chmurze ukazała się Rusałka. Przy jej stopach stał chart, na ramieniu sokół. Hetman zaczął podziwiać piękną Rusałkę. Zrobił znak krzyża, nagle Rusałka znikła, rozpętała się burza. Było widać Rusałkę za mgłą, żegnała się z hetmanem. Wołała hetmana, aby poszedł za nią przez fale, mówi mu, że kiedy ją przytuli to ona na nowo ożyje.
„Hetman kochał- obłąkany, Hetman kochał- ogniem płonął; Z progu spojrzał w Dniepru piawy, Padł do fali- i zatonął…”
Na szczęście obraz świętej uratował mu życie, na piersiach miał wyryty krzyż. Rusałka ze łzami w oczach wołała „Kiedyż! Kiedyż hetman nowy Da mi serce, psa, sokoła?”
(…)
… zostały płonące domy, drzewa. Ludzie pragną tego spokoju co był, boją się zginąć.
Płonie Białogród i Trebizont, ludzie się modlą, wiedzą, że od przeznaczenia nie można uciec, idą spać. Przybyli Tatarzy, słychać strzały, miasto płonie. Nagle biała chorągiew błysnęła w tłumie, posłowie niosą słowa pokoju. Pojawia się Emir, pozdrawia hetmana. Żąda obrazu, który jest w Carogrodzie „Obraz co płacze rzewnymi łzami” Hetman chce pałacu sułtana inaczej zdobędzie stolicę i zabije ludzi.
PIEŚŃ IV
CZAJKI
Kolejna pieśń, która przedstawia napaść Kozaków na Turków. Hetman jest nazwany Żmiją. Żmiija miał ubraną koszulę utkaną w druty, miecz Selima przedarł druciane węzły koszuli, krew popłynęła. Żmija się zemścił i ugodził go w serce. Następuje opis Dniepru, żagli i czajek.
PIEŚŃ V - BASZA
PIEŚŃ VI- WALKA
Dotyczą…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)