To tylko jedna z 16 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
"Sen srebrny Salomei" OPRACOWANIE Kolejny dramat historyczny Słowackiego "Srebrny sen Salomei" został ukończony w listopadzie 1843 roku, a wydany w styczniu 1844 roku. Praca nad tym utworem przypadła na okres konfliktów i zerwania z Kołem Towiańskiego (połowa listopada 1843 roku). Fabuła utworu opiera się na współczesnych wobec konfederacji barskiej wydarzeniach historycznych, a mianowicie na tzw. koliszczyźnie. Akcja dzieje się w roku 1769, czyli mniej więcej w rok po wydarzeniach przedstawionych w "Księdzu Marku". Koliszczyzna, stłumiona w roku 1768 przez wojska rosyjskie i polskie, dawała jeszcze wówczas o sobie znać działalnością m.in. liczącej około dwunastu osób grupy pod wodzą Tymenki13. Postacią tą posłużył się Słowacki jako prototypem jednego z najciekawszych bohaterów dramatu - Semenki. Pozostali bohaterowie to także już nie antykrólewscy barszczanie, lecz reprezentanci królewskiego obozu regimentarza Stempowskiego. "Sen srebrny Salomei" pełen jest utrzymanych w duchu ludowym snów, wizji, przepowiedzi, proroctw, przeczuć oraz mistycznych znaków, w których bohaterowie mogą otrzymywać własne losy i znaleźć wskazówkę postępowania. Mają - ale nie zawsze potrafią. Żyjąc zaś w nieświadomości i działając wbrew realizującej się w historii bożej woli, popadają w życiowe kolizje, i to niejednokrotnie tragiczne. W związku z tym muszą ponieść zasłużoną karę. W dramacie wykładał więc Słowacki towianistyczną tezę o konieczności prawidłowego odczytywania informacji transcendentalnych przekazywanych we wróżbach widunów i fenomenach natury. Przedstawiony w dramacie ciąg historycznych wydarzeń ma charakter autentycznych konfliktów społecznych, w które uwikłani są scharakteryzowani wyraźnie klasowo i narodowo bohaterowie. Historia konfliktów społecznych jest więc historią krwawą. Z perspektywy twórcy dramatu jest i tragiczna, i groteskowa, wzniosła i śmieszna, a przede wszystkim jest konieczna. Prowadzi bowiem do doskonalenia się duchów. Musi się zatem realizować. "Męka ciał" ma charakter trwały. I na tym według autora polega jedyny sens historii. Słowacki zastosował w dramacie nowatorsko charakterystyczną dla literatury barokowej, a ujawnioną szeroko dopiero przez literaturę XX wieku, wewnętrzną niespójność przedstawionego świata i opartą na dystansie poetykę. Czytając utwór z perspektywy późniejszych doświadczeń literackich, musimy jednocześnie pamiętać o występującym w nim, podobnie jak w "Księdzu Marku", bogatym dziedzictwie baroku. Jest ono tutaj wielostronne.
Regimentarz. Wróg wszystkiego, co obce, ciemne i nieracjonalne. Człowiek starej daty i silnej ręki , Regimentarz jest katolickim racjonalistą: jego wiara nie wykracza poza całowanie tradycyjnego pierścienia ze św. Franciszkiem. Proroctwa Wernyhory o potyczce z duchami idzie opowiedzieć niewiastkom . Otoczeni kultem - także przez ojca Regimentarza - starzy lirnicy to dla niego
(…)
… Gruszczyńskiego (akt I, w. 91-101). 1. Gruszczyńskiego Żonka (…) spruła kaftanik dawno zaczęty. Oznacza to los nienarodzonego dziecka, które czeka śmierć w łonie matki rozprutym przez hajdamaków. 2. Gruszczyński będzie wzięty / Przez dwie chorągiewki w stepie. Wróżba sprawdza się niebawem - dwie chorągiewki to główki dzieci zatknięte na kozackie spisy. 3. Gruszczyński prócz głowy będzie cały w grobie. Z tekstu…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)