To tylko jedna z 6 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
LILLA WENEDA Słowacki J.; Lilla Weneda , oprac. M. Ursel, Wrocław 1986
GENEZA
Lillę Wenedę ukończył Słowacki około pierwszej połowy grudnia 1839r. , gdy przebywał w Paryżu. Rok później utwór ukazał się drukiem. W zamierzeniach poety miał być fragmentem większej całości. Zapowiadał bowiem napisanie „wielkiego poematu w rodzaju Ariosta, który ma się uwiązać z sześciu tragedii, czyli kronik dramatycznych”. Planowany cykl pozostał jednak tylko w sferze zamysłów twórczych. Po napisaniu Balladyny i Lilli Wenedy zarzucił poeta myśl o kontynuowaniu rozpoczętego dzieła. Jeszcze tylko jakiś czas pracował nad trzecim utworek Krakiem , ale prace rychło przerwał. Na podstawie powstałych utworów można już w przybliżeniu określić charakter planowanego dzieła. Słowacki zadbał o podkreślenie cykliczności dramatów mających składać się na ową większą całość., wskazując przy tym na ich autonomiczność ideową i artystyczną oraz możliwość interpretacji synkretycznej. Utwory miały być powiem poddane podwójnej interpretacji: z perspektywy poszczególnych tekstów i w kontekście zamierzonego cyklu. Balladyn a i Lilla Weneda powiązane są ze sobą łącznikami dwojakiego rodzaju: formalnymi i immanentnymi. Oba utwory poprzedzają listy dedykacyjne adresowane do Krasińskiego. Pojawienie się tu nazwiska Krasińskiego ma tu trojakie uzasadnienie. Po pierwsze obu poetów łączyła w tamtym czasie zażyła przyjaźń (wzajemne animozje na tle miłości do Joanny Bobrowej pojawi się dopiero później). PO drugie autor Irydion a był w zasadzie jedynym życzliwym czytelnikiem i obrońcą poezji Słowackiego. Po trzecie łączyła ich jakby wspólnota artystyczno -literacka. Zdaniem Słowackiego ich twórczość miała względem siebie poniekąd charakter komplementarny. Zaś do łączników immanentnie tkwiących w utworach tych przede wszystkim należy temat przedhistoryczny, próba ideowego i poetyckiego ukazania oraz zinterpretowania zmierzchłej przeszłości Polski przy jednoczesnej aktualizacji i aluzyjnym odniesieniu do dziejów najnowszych czasów współczesnych Słowackiemu- ich spraw, wydarzeń, problemów. Umieszczony przed Lillą Weneda „Do autora Irydiona list drugi” zapowiadał i wytyczał kolejne niezrealizowane ogniwa dzieła. Kolejne „kroniki dramatyczne” miały być bardziej „tęczowe, lecz mniej fantastyczne” niż Balladyna Kleiner stwierdza ,że plan dalszych kronik był dość wyraźnie zarysowany. Popiel miął być synem Rozy Wenedy walczyć z następcą Lecha. Zapewne już wtedy słowacki zamierzał skoncentrować podania o Kraku, Wandzie i Popielu, jak to uczynił potem w pierwszym rapsodzie Króla- Ducha . Krakus, Wanda, Popiel to prawdopodobnie bohaterowie kolejnych trzech tragedii następujących w cyklu po Lilii Wenedzie, piątą byłaby Balladyna . Może zjawienie się aniołów u Piasta (uważane za początek Polski historycznej) byłoby stosownym zamknięciem cyklu dramatów o Polsce bajecznej. Niewykonany pomysł sześciu kronik nie poszedł na marne- odrodził się po latach jaki cykliczny poemat o
(…)
… INSPIRACJI ARTYSTYCZNYCH
Na powstanie Lilli Wenedy największy wspływ maiły zamierzenia artystyczno-ideowe poety. Ale swój udział w kształtowaniu określonych elementów miały tez obce i rodzime inspiracje artystyczne. Postać tytułowa jest kluczem do ustalenia tradycji literackiej utworu. Genezę tej postaci autor wyjaśniał w liście do Krasińskiego. Przebywając 5 lat wcześniej nad jeziorem w Szwajcarii, blisko…
… te są przekształcone i zmodyfikowane zgodnie z ideowymi zamysłami poety, można przyjąć, ze tragedia Wenedyjska ma silne i bogate koneksje z określonymi utworami literackimi. Należy to uznać za siłę warsztatu poetyckiego słowackiego, nie zaś za jego słabość. Elementy tradycji literackiej w Lilli Wenedzie ujawniają zarazem- charakterystyczna dla całej twórczości Słowackiego - metodę wyboru oraz sposób przetworzenia…
… Słowackiego jest romantyczna stylizacja na formę tragedii, realizuje nowoczesna formułę tragedii, w której nader wyraźnie zaznacza się modyfikujący wpływ poetyki romantycznej. Jaskrawym dowodem na to może być brak reguł trzech jedności, mieszanie przeciwstawnych kategorii estetycznych tj. tragizm i komizm. W myśl reguł Poetyki Arystotelesa Lilla Weneda byłaby przykładem utworu skonstruowanego…
… się w klasycystycznej formule tragedii, a do utworu Słowackiego przeniknęła z inspirującej go tradycji literackiej, z techniki dramatycznej Calderona. Koncepcja zakładu pozwala poecie ujawnić własne mistrzostwo poetyckie. Rozwiązanie tragedii jest utrzymane w duchu antycznym. wprawdzie zakład wygrywa Lilla, ale w sposób zgoła nieoczekiwany: zakończony bowiem śmiercią ojca i jej oraz utrata harfy. Wkracza…
… obok wzniosłości ułomność. Do trzeciego świata w Lilli Wenedzie, do świata groteskowego należą Ślaz i św. Gwalbert. Poeta i odwołuje się do znanej tradycji literackiej, w której występuje pełen powagi pan kompromitujący się na każdym kroku oraz komiczny swą prozaicznością sługa. W jego ujęciu Ślaz i św. Gwalbert zostali pozbawieni typowej dla ich literackich poprzedników dobrodusznej komiczności. Są to postaci…
… […] lecz od fantastycznego świata Balladyny odbiega ona bardzo daleko, mimo iż rzecz wizje się w tym samym `cudownym miejscu” mitycznej Polski- nad Gopłem. Także pomimo szekspirowskiej postaci błazna i tchórza- Ślaza, który przez głupotę i kłamliwość plącze ludzkie dzieje stając się narzędziem tragicznej ironii losu. Fundamentalna różnica miedzy obydwoma utworami tkwi w sferze mitycznej. W Lilii Wenedzie będą to wizje…
… i siły zwycięstwa. Uczestniczy w tajemniczym misterium wenedyjskim, które rozgrywa się nad brzegami Gopła. Poeta pragnie stworzyć literacki mit o początkach narodu polskiego. O ile Balladyna była baśnią o początkach dziejów, o tyle Lilla Weneda w założeniach miała być mitem. Stad zdecydowane przeciwstawienie tragedii wenedyjskiej swobodzie i finezyjne fantazji baśniowej Balladyny. Mit wymaga wielkości…
…: kwestia powstania państwa polskiego dwuwarstwowości narodu polskiego oraz klęska powstania listopadowego. Podjecie pierwszej z tych kwestii wpisuje dramat w planowany przez Słowackiego cykl „kronik dramatycznych” o praprzeszłości Polski. Zagadnienie drugie daje asumpt do sytuowania Lilii Wenedy w ramach jeszcze innego cyklu, w tzw. „trylogii dramatycznej” (Kordian, Balladyna, Lilla Weneda). W KRĘGU…
… zło. Łączy ona w sonie najlepsze cechy świta mitycznego, sakralnego i właśnie ludzkiego. Jednoznaczna odpowiedź na pytanie dlaczego Słowacki wybrał lud Wenedów znajduje się w wierszu dołączonym w druku przez poetę do Lilli Wenedy, w Grobie Agamemnona. Tam sformułowana zostaje koncepcja dwupoziomowości narodu polskiego: „dusza anielska:' uwieziona w „czerepie rubasznym”. Odpowiednikami tych metafor SA…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)