To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Europeistyka
Jednostka jako istota społeczna Przed okresem rolnictwa, każdy członek plemienia musiał brać udział w zdobywaniu pożywienia. Gatunek ludzki, musiał sięgnąć daleko w przyszłość, aby taktykę polowania i zdobywania pożywienia można było zastąpić strategią rolnictwa. Aby tego dokonać człowiek musiał doskonalić swój umysł, musiał stawiać czoło skomplikowanym problemom społecznym. Człowiek jako myśliwy zbieracz, był wspaniałym zwierzęciem, pełnym niezbadanych zdolności i możliwości. Pionierskimi roślinami rolnictwa były pszenica i jęczmień uprawiane do dziś, następnie udomowiono zwierzęta kozy, owce, a później krowy i świnie, co dało początek hodowli zwierząt. Rewolucyjny wpływ na rozwój rolnictwa miały na samym początku niewykorzystane rezerwy żywności. Wytworzone w ten sposób nadwyżki były początkiem cywilizacji i przemiany osad we wsie, wiosek w miasta, a miast w metropolie.
Powstające miasta miały określoną organizację i były silnie powiązane z okolicznymi terenami rolniczymi. Pierwsze skupiska miejskie powstawały jako pojedyncze i nieliczne jednostki. Na początku handel i współdziałanie między poszczególnymi ośrodkami miejskimi był bardzo słaby. Barierę psychologiczną stanowiła utrata świadomości lokalnej. Gatunek ludzki rozwijał się jak zwierzę plemienne, a podstawową właściwością plemienia jest to, że funkcjonuje ono lokalnie na zasadzie współdziałania jednostek. Porzucenie tego podstawowego wzorca społecznego, czyli utrata swego plemienia wydawała się sprzeczna z naturą, a jednak wraz z postępem rolnictwa wyłaniały się nowe miasta, hierarchicznie połączone ze sobą. Rozwinęła się koordynacja międzymiejska, powstały różne zawody, nastąpił rozwój przemysłu metalowego, transportowego, udomowienie zwierząt pociągowych (w odróżnieniu od zwierząt hodowanych dla celów konsumpcyjnych). Prosty człowiek plemienny stał się człowiekiem superplemiennym, a różnica polegała na tym, że w superplemieniu nie znał on już osobiście każdego członka swojej wspólnoty. Nastąpiło przejście od społeczeństwa osobowego do bezosobowego. Gatunek ludzki nie był przygotowany biologicznie, by stawiać czoło obcym ludziom, mającym uchodzić z a członków naszego plemienia. Na poziomie superplemienia konieczne było wprowadzenie formy kontroli by utrzymać w całości rozrastające się wspólnoty. Superplemienna organizacja życia wymagała zwiększonej dyscypliny. Charakteryzowała się rozwojemadministracji, systemu prawnego, techniki i sztuki . Nadmierny rozrost skupisk miejskich często padał ofiarą tyranii, despotyzmu i dyktatury. Superplemiona zrodziły superprzywódców dysponujących potężną władzą, oraz superpoddanych w postaci niewolników, skrajnie podporządkowanych. Aby panować nad
(…)
… rolę w życiu społecznym Zarządzanie współczesnymi superplemionami bywa często nie możliwe ze względów społecznych. Superplemiona te wykazują dużą skłonność do fragmentacji. Imperia dzielą się na niepodległe państwa, państwa zaś rozpadają zaś na sektory samorządowe. Wielkie miasta to skupiska myśli ludzkiej, wylęgarnie nowości i wynalazczości. Dlaczego tytuł „Ludzkie zoo”??
Morris w swojej pracy…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)