ADMINISTRACJA LOKALNA państwo francuskie - hrabstwo z hrabią na czele, potem podział na v-cehrabstwa z v-cehrabią na czele, na terenach przygranicznych tworzono marchie - awarską ,bretońską, duńską, friulską i hiszpańską, z margrabiami na czele mianowanymi przez monarchę i ze zwiększonymi kompet. wojskowymi; w części wschodniej państwa, na terenach podbitych tworzono księstwa / województwa (ducatus) z mianowanymi przez króla wojewodami (dux, Herzog); ponadto działali wysłannicy królewscy (missi dominici) dla kontroli administracji lokalnej, w tym celu kraj podzielono na okręgi inspekcyjne ( missatica ), dla każdego powołano inspektora świeckiego i duchownego na okres roku; kompetencje insp.: odbieranie przysiąg wierności, sprawdzanie stanu prawnego beneficjów nadawanych przez króla, sądownictwo w przydzielonych im sprawach, kontrola wykonywania służby wojskowej państwo niemieckie - księstwa szczepowe - saskie, bawarskie, frankońskie, szwabskie i lotaryńskie; na czele dziedziczni książęta , KS zlikwidowano po 1180 roku, utworzono wtedy księstwa terytorialne; Otton I wprowadził urząd palatyna dla pilnowania interesów króla w księstwach; landgraf - inny urząd kontroli królewskiej - zarząd dobrami królewskimi, egzekucja prawa; księstwa dzielono na hrabstwa (Gau, Grafschalten) i marchie (Markgrafschaften) z hrabiami i margrabiami na czele państwo angielskie - utrzymany podział na hrabstwa i setnie, ta sama hierarchia urzedów lokalnych Portugalia - podział na ziemie (torras) i terytoria (territórios) , zarządzał nimi miejscowy feudał lub bezpośredni zarządca Korony - nazywano ich tenente Sycylia - podział na Sycylię i Kalabrię z wyższymi justyciariuszami na czele, jednostka niższa to prowincja (było ich 10) z justycjariuszem zwykłym na czele - sprawował sądownictwo, rewidował przywileje królewskie, podlegali mu komornicy ; potem pojawiły się nowe prowincjonalne urzędy konetabla, magistra kapitana (dow. wojsk.), magistra komornika (adm., sąd.); pod koniec wieku XII z magistra kapitana wykształcił się magister justycjariusz kontrolujący justycjariuszy zwykłych; za Wilhelma II nowy podział państwa: okręgi zamiast prowincji - finansami zarządzał komornik, sądownictwo sprawował justycjariusz, w 1240 roku ustanowiono secreti / magistri procuratores - zastąpili komorników, najniższym urzędem lokalnym był bajulus - we wsiach i miastach zajmował się sprawami adm. sąd. i skarb.; Szwecja - najpierw podział na obszary plemienne: kraina Gotów dzieliła się na dzielnice : wsch i zach, te z kolei na okręgi (härad) ; kraina Swaewów na trzy dzielnice, potem pięć, potem jeszcze więcej; dzielnice na okręgi (hundre) , od XIII w. w obu krainach dzielnice podzielono na kasztelanie ( slottslän ); na wszystkich szczeblach władza naczelna należała do wiecu z langmanem jako przewodniczącym
(…)
… z naczelnikami - w ramach prowincji wyodrębniono jednostkę podstaawową - komitaty z żupanami (komes, ispan) na czlezarządzał majątkiem króla, ściągał podatki, z-ca króla w sądownictwie i dowodzenie oddziałami wojskowymi szlachty, mianowany przez króla
Siedmiogród - ustrój odpowiadał niemieckim marchiom, władza należała tu do wojewody, utworzono tu autonomiczny teren dla osadników niemieckich z Saksonii…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)