Inżynieria chemiczna - ćwiczenia - Rektyfikacja

Nasza ocena:

3
Pobrań: 133
Wyświetleń: 1218
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Inżynieria chemiczna - ćwiczenia - Rektyfikacja - strona 1 Inżynieria chemiczna - ćwiczenia - Rektyfikacja - strona 2 Inżynieria chemiczna - ćwiczenia - Rektyfikacja - strona 3

Fragment notatki:

15. Omówić sposoby realizacji procesu rektyfikacji.
W sposób ciągły
W sposób okresowy
Na dole kolumny umieszcza się kolbę lub kadź z rektyfikowaną cieczą, a na jej górze głowicę, której zadaniem jest częściowe zawracanie skraplanej cieczy (orosienia) z powrotem do kolumny, a częściowe kierowanie jej do odbieralnika.
Kolumny rektyfikacyjne działają zawsze w układzie przeciwprądowym. Z góry do dołu spływa, pod wpływem grawitacji, skroplona ciecz, zaś od dołu do góry podążają opary destylowanej mieszaniny, wskutek czego znajdują się one w stałym kontakcie z cieczą. Wewnątrz kolumny występują elementy konstrukcyjne, które dodatkowo zwiększają powierzchnię kontaktu cieczy z oparami. W najprostszym przypadku są to półki z wąskimi otworami. W teorii rektyfikacji przyjmuje się, że na jednym elemencie (półce) następuje pojedynczy akt destylacji, czyli odparowanie i ponowne skroplenie cieczy. W praktyce jednak kolumn półkowych się nie stosuje, a zamiast półek używa się skomplikowanych kształtek, którymi wypełnia się kolumny, lub też stosuje się wypustki wychodzące ze ściany kolumny do jej wnętrza.
Efektywność kolumn podaje się w jednostkach zwanych półkami teoretycznymi - które są równe pojedynczemu aktowi destylacji. Jeśli kolumna ma na przykład 100 półek teoretycznych, oznacza to, że w jej wnętrzu następuje rozdział równy 100 aktom zwykłej destylacji.
Na efektywność działania kolumny, oprócz wypełnienia, mają też wpływ warunki, w jakich odbywa się rektyfikacja: ciśnienie, temperatura i stosunek cieczy zawracanej do odbieranej. Czym większy jest ten stosunek, tym lepszy rozdział. Jednak jego zwiększanie skutkuje też dłuższym czasem całego procesu i wzrostem jego kosztów. Najlepszy rozdział uzyskuje się przy zachowaniu identycznego ciśnienia i temperatury na całej długości kolumny. Temperaturę kontroluje się za pomocą tzw. płaszcza termicznego.
Rodzaje kolumn:
Ze względu na rodzaj konstrukcji wewnętrznej: półkowe - najrzadziej spotykane - składają się z pewnej liczby półek z otworami zapewniającymi przepływ oparów z dołu do góry i przepływ cieczy z góry do dołu;
wypełnianie (taka jak na zdjęciu) - w których kolumna jest wypełniana jednolicie specjalnymi kształtkami (np: pierścieniami Rashiga), które są tak skonstruowane aby zapewnić jak najmniejsze opory przepływu i jednocześnie jak największą powierzchnię kontaktu cieczy z oparami; konstruowanie wypełnień to sztuka sama w sobie - która jest stale rozwijana;
kolumna Vigreux z wypustkami wystającymi ze ścian kolumny i skierowanymi do środka kolumny; podobnie jak w przypadku wypełnień konstruowanie takich wypustek stanowi sztukę samą w sobie.


(…)

… wody przez płaszcz
kolumny grzane (taka jak na zdjęciu) - w których płaszcz termiczny pełni rolę podgrzewacza - najczęściej wykorzystuje się tutaj płaszcze elektryczne w postaci spiralnego uzwojenia z drutu oporowego
kolumny adiabatyczne - w których płaszcz grzejny stanowi izolację termiczną od otoczenia; najczęściej jest to rodzaj termosu - czyli płaszcza z warstwą próżni między kolumną i otoczeniem.

... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz