Integracja Europejska - wykład 9

Wykład VIII - 19.04.2011 Specyfiki I rozszerzenia  WE (1973): - Dominująca rola Wielkiej  Brytanii, - Duże zróżnicowanie  kandydatów  pod względem  rozwoju  gospodarczego, - Niechęd krajów kandydackich  do wspólnej  zewnętrznej  taryfy celnej, - EFTA. Specyfika II rozszerzenia  WE (1981): Do Wspólnot  przystępuje  Grecja. Ma za sobą trudny  okres dyktatury.  Lata '70 były  okresem demokratyzacji.  Odsunięto  junte  "czarnych półkowników".  Grecja oczekiwała: - Wzmocnienia systemu  demokratycznego  i konsolidacji  instytucji  demokratycznych, - Wyjście z długoletniej  izolacji politycznej  wywołanej  dyktaturą  wojskową, - Modernizacja zacofanego przemysłu  i rolnictwa, - Dostęp do nowych rynków zbytu  dla krajowej  produkcji. Nie zadecydowały  tutaj względy  gospodarcze. PKB per  capita Grecji  wynosił  jedynie  40%  - kraj znacząco  biedniejszy  od Irlandii.  O przyjęciu  zadecydowały  względy  polityczne.  Grecja była  największy  światowym armatorem.  Minusem  był  stan greckiego  rolnictwa .  Jednak w tym przypadku  produkowano  wiele takich produktów,  które w niedostatecznej  ilości były  produkowane  w pozostałych  krajach (oliwa, winogrona,  cytrusy). Negocjacje z Grecją trwały długo  - od 7 do 9 lat. W momencie  trwania negocjacji,  powstało zniechęcenie  do nich. Zaczęło spadad  poparcie dla tej koncepcji. Wynikało  to z uwagi  na kwestie  gospodarcze  (opóźnienie  rozwojowe Grecji)  i polityczne  (konflikt  cypryjski).  Sytuacja Unii pod drugim rozszerzeniu: - Bezrobocie - 9,2% - Inflacja - 11% - Spadek PKB o 0,5% III rozszerzenie  - 1986 rok: Rozszerzenie o Hiszpanię  i Portugalię.  W 1985  przyjęto  Białą Księgę  a w 1986  przyjęto  Jednolity  Akt Europejski. Założenia były  podobne  jak w przypadku  Grecji: - Dołączenie na stałe o grona zachodnich  demokracji, - Demontaż pozostałości totalitarnych  reżimów, - Wyjście z kryzysu  gospodarczego, - Przyspieszenie  tempa  rozwoju gospodarczego  i podniesienie  stopy życiowej społeczeostwa, - Zwiększenie  napływu  zagranicznego  kapitału, O rozpoczęciu  negocjacji zadecydowały  kwestie  polityczne: perspektywa  powiększenia  obszaru stabilnej  demokracji  na kontynenci e  i wzrostu  znaczenia Wspólnot  w Europie  Południowej.  Negocjacje akcesyjne  trwały  prawie 10 lat  - spowodowane było to faktem,  że  Hiszpania i Portugalia  nie przystępowały  nie do Unii Celnej  lecz z koniecznością przystosowania  się do jednolitego  rynku  wewnętrznego.  Największe problemy w negocjacjach: - Niewielki stopieo  otwarcia gospodarek  oraz wysoki poziom protekcjonizmu  handlowego  kandydatów,

(…)

… i dobrze
przeprowadzono infrastrukturę. Portugalia była najbiedniejszym krajem, który przystąpił wówczas do WE (23% średniej unijnej
per capita - porównywalne z PKB krajów biednych ze wschodniego rozszerzenia). Portugalia miała największy przyrost PKB - wzrósł
on w ciągu kilku lat ośmiokrotnie (konwergencja - niwelowanie poziomów różnicy w rozwoju gospodarczym). Znacząco spadło
bezrobocie i inflacja.
Wpływ akcesji…
... zobacz całą notatkę