To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Instytucje prawa handlowego. Prawo handlowe - jako prawo szczególne w stosunku do prawa cywilnego - prawo odrębne zawodu (stanu) kupieckiego i obrotu handlowego → kryteria : podmiotowe i przedmiotowe → 3 systemy : system przedmiotowy - za handel uznano każde pośrednictwo w obrocie dóbr, a każdy je podejmujący za kupca → czynnik przedmiotowy - uznanie danej czynności za „handlową" → np. kodeks francuski ( code de commerce ) z 1807 r. system podmiotowy - prawo właściwe dla osób trudniących się zawodowo czynnościami handlowymi (kupców) → BGB i polski kodeks handlowy z 1934 r. → nawrót ze względu na nurt socjalistyczny. system mieszany - prawo szczególne dla spraw (czynności) handlowych, ale oprócz czynności, które były uważane za handlowe niezależnie do tego, kto je wykonywał (tzw. obiektywne), i tych, które mogły nadać osobom je wykonującym charakter kupca (subiektywne), przewidywał takie, które były uznawane za handlowe tylko wtedy, gdy były wykonywane przez kupca (czynnik podmiotowy). → kodeks handlowy austriacki. Z czasem prawo handlowe rozrasta się, stając się min. instrumentem prawnej regulacji zrzeszeń kapitalistycznych (głównie spółek handlowych) → najbardziej charakterystyczna: instytucja spółki akcyjnej - która odegrała doniosłą rolę w kumulacji i centralizacji kapitału, też tworzenia kapitału finansowego (przez kupowanie akcji przez banki) Nowe znaczenie - giełda - od XIV w. miejsce zebrań kupców dla zawierania transakcji i omawiania ogólnych spraw handlu → potem instytucja gdzie dokonywał się obrót wartościami pieniężnymi i towarowymi , jak również ustalanie na ogólną skalę cen i kursów wartości dopuszczonych do obrotu na giełdzie (tzw. notowania giełdowe ). Prawo wekslowe - weksel - zabezpieczenie kredytu, papier wartościowy Prawo czekowe - czek - dokument zawierający polecenie zapłaty ( środek obrotu bezgotówkowego - sposób dokonywania operacji pieniężnych bez uruchomiania pieniędzy, a tylko na podstawie istniejącej między nabywcą czeku a płatnikiem (trasatem) umowy). GŁÓWNE KIERUNKI MYŚLI CYWILISTYCZNEJ Panowanie kierunku „klasycznego". Pozytywizm ustawowy. kierunek klasyczny (dogmatyczny) - wiele odmian, ale cecha wspólna to ograniczenie badań nad prawem do dogmatycznej analizy tekstów ustawowych, kult litery prawa w oderwaniu od wszelkich pozaustawowych czynników → pozytywizm prawniczy (systematyczna analiza norm prawa pozytywnego, traktowanych w oderwaniu od wszelkich czynników pozanormatywnych i budowania na tej podstawie ogólnych pojęć prawnych przy zastosowaniu metody zwanej obecnie formalno-dogmatyczną). Francja - szkoła egzegezy - analiza przepisów Kodeksu Napoleona poprzez suchą egzegezę tekstu. Zał. kodeks stanowi zamkniętą i kompletną całość dostarczającą rozwiązań dla wszystkich możliwych do przewidzenia przypadków
(…)
…, pozytywizm naukowy (na podstawie nauki recypowanego prawa rzymskiego (pandektystyka) → wielki abstrakcyjny system naukowy → najszerszy katalog abstrakcyjnych pojęć prawnych (miały niejako samodzielny byt, a w drodze odpowiedniej operacji logicznej służyć miały rozstrzyganiu wszystkich przypadków szczegółowych → jurysprudencja pojęć = skrajny przejaw metody formalno-dogmatycznej)
Naturalizm prawniczy. Nowe metody wykładni. koniec XIX w. załamanie filozofii pozytywizmu prawniczego z powodu groźby rewolucji, starzenia się kodyfikacji → potrzeba dostosowania ich do potrzeb czasu → nowe tendencje głównie w judykaturze, a nie w ustawach → nowy kierunek: naturalizm prawniczy - potrzeba nasycania prawa pozytywnego elementami zaczerpniętymi z nauk społecznych, a nawet ścisłych (darwinizm), sprzeciw w stosunku…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)