To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
instytucja obrony koniecznej - art. 25 k.k. Art. 25. § 1. Nie popełnia przestępstwa, kto w obronie koniecznej odpiera bezpośredni, bezprawny zamach na jakiekolwiek dobro chronione prawem. § 2. W razie przekroczenia granic obrony koniecznej, w szczególności gdy sprawca zastosował sposób obrony niewspółmierny do niebezpieczeństwa zamachu, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia. § 3. Sąd odstępuje od wymierzenia kary, jeżeli przekroczenie granic obrony koniecznej było wynikiem strachu lub wzburzenia usprawiedliwionych okolicznościami zamachu. Opiera się na założeniu, że każdemu wolno bronić prawa przed bezprawiem i jest jednym z podmiotowych praw człowieka. Na instytucję obrony koniecznej składają się następujące warunki : — zamach i jego odparcie ( obrona ), — konieczność obrony, — współmierność jej sposobu do niebezpieczeństwa zamachu. Zamach - zachowanie się człowieka, które stwarza bezpośrednie zagrożenie dobra korzystającego z ochrony prawnej ( działanie lub zaniechanie ). Szerokie rozumienie pojęcia zamachu pozwala na rozwiązanie problemu dopuszczalności obrony koniecznej wobec przestępstw trwałych, tzn. wywołujących trwający dłuższy czas stan bezprawny. Bezprawność - cecha zamachu - przesądza kwestię źródła jego pochodzenia. Może pochodzić tylko od człowieka. Dopuszcza się również bezprawnego zamachu osoba, której nie można przypisać winy. Prawo do obrony przysługuje wobec bezprawnego i rzeczywistego zamachu. Urojenie istnienia bądź bezprawności muszą być rozpatrywane w kategoriach błędu. Zamach bezpośredni - natychmiastowe niebezpieczeństwo grożące dobru prawnemu. Granica początkowa - moment powstania niebezpieczeństwa, końcowa - chwila jego ustania. Bezpośredniość zagrożenia - istnienie wysokiego stopnia prawdopodobieństwa, że zagrożone dobro zostanie zaatakowane niezwłocznie. Konstrukcja: — występuje 2-częściowość - zamach na jakiekolwiek dobro chronione prawem i z drugiej strony obrona przed zamachem — cechy zamachu - bezpośredniość, bezprawność, rzeczywistość, skierowany na jakiekolwiek dobro prawnie chronione - można go dokonać przez działanie lub przez zaniechanie — musi istnieć związek czasu pomiędzy działaniem napastnika a obroną — obrona konieczna musi być odpieraniem zamachu, musi nosić cechę konieczności, musi być skierowana wyłącznie przeciwko napastnikowi. Pojecie obrony jest prawem samoistnym, toteż jest ona dopuszczalna również wtedy, gdy można było uniknąć zamachu w inny sposób niż czynne jego odparcie.
(…)
… - eksces intensywny.
Przekroczenie granic polegać może na niewspółczesności tzn. na podjęciu działań obronnych w momencie, gdy zamach nie wszedł jeszcze w stadium bezpośredniego zagrożenia ( defensio antecedens ) albo zagrożenie takie już ustąpiło (defensio subsequens).
Czyn będący rezultatem przekroczenia granic w postaci niewspółmierności lub niewspółczesności obrony jest przestępstwem uprzywilejowanym…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)