To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
119.INFORMACJA WOJSKOWA I MINISTERSTWO BEZ. PUBL. Informacja wojskowa
Kontrwywiad to tajne służby specjalne zajmujące się zwalczaniem wrogich wpływów i wywiadu wroga. W 1943 w I Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki w ZSRR utworzono Oddział Informacji- szefem mjr Piotr Kożuszko. Po rozbudowie dywizji di korpusu przekształcono go w Wydział Informacji, szefem był nadal Kożuszko, a zastępcą Dymitr Woźniesieński. W pierwszym roku wszyscy byli Rosjanami wywodzącymi sie z radzieckiego kontrwywiadu radzieckiego. We wrześniu 1944 utworzono Zarząd Informacji Naczelnego Województwa WP. W marcu 1945 zmieniono nazwę na Główny Zarząd Informacji Wojskowej. Utrzymał sie reorganizacji do 1957.
GZI podlegały oddziały info przy dowództwach okręgów wojskowych: marynarki, lotnictwa, garnizonów, dywizji, piechoty, oficerskiej Szkole Informacji, Wojskach Ochrony Pogranicza.
Do zadań typu operacyjnego należało: zabezpieczenie, rozpracowywanie, prowadzenie postępowania przygotowawczego, śledztwa- do czego był powołany specjalny Oddział Śledczy GZI. I szefem był Konstanty Łabanow, a w okresie najbrutalniejszych śledztw Władysław Kochan, później Michał Krasnow. Oddział śledczy sam prowadził śledztwa w sprawach o szpiegostwo natury polit i przeciw osobom z inst centralnych MON, kontrolował inne organy info, udzielał wskazówek w polityce śledczo- represyjnej. Było organem ustalającym reguły postępowania z podejrzanymi i prowadzenie śledztw, współdziałał z prokuraturą, sądami i NSW. Podlegało mu więzienie wewn pełniące rolę aresztu śledczego. Przy poszczególnych oddziałach info niższego szczebla znajdowały sie przy aresztach śledczych. W GZI był Wydział Specjalny (kontrwywiad w kontrwywiadzie) do rozpracowywania wszystkich żołnierzy. Do służby w organach kontrwywiadu przechodzili oficerowie z tzw. aparatu polit, oficerowie liniowi z AL i rekomendowani przez DPR i ZMW. Byli ambitni i inteligentni, bez kwalifikacji, podstawową część z nich szkolono od 1945. w Oficerskiej Szkole Informacji wojskowej. Szkolono ich gruntownie w duchu posłuszeństwa, odzwyczajeni od samodzielnego myślenia, wpajano im uczucie zagrożenia ustroju przez wrogów lud. Po rozpracowaniu operacyjnym (śledztwie) było aresztowanie i osadzenie w areszcie. Wtedy wyższy oficer decydował co należy udowodnić i przekazywał aresztanta oficerom śledczym. Musieli dociekać. Szefem GZI w latach 1950-53 był Dymitr Woźniesieński. W latach 1955-56 prowadzono aresztowania i śledztwa, fingowano procesy, mordy sądowe. GZI mogły prowadzić śledztwa nie tylko wojskowych ale też osób cywilnych gdy właściwa była jurysdykcja sądów wojskowych. W 1957 rozwiązano GZI tworząc Wojskową Służbę Wewnętrzną. I szefem był Aleksander Kokoszyn, a II Czesław Kiszczak. Zadania WZW były takie jak GZI, w WSW:
pion kontrwywiadowczy
(…)
… Kieniewicza podporządkowany był ministrowi BP i był podst siłą zbrojną resortu. Resort BP składał się więc z 4 pionów: UB, MO, więziennictwa, wojska wewn. 01.01.1949 MBP przekazano NOP.
Wykształcenie nie odgrywało dużej roli, dobrze widziane było ukończenie podstawówki. Wzorem dla każdego UB-owca był Feliks Dzierżyński. Wiosną 1945 powołano w MBP Wydział Do Spraw Funkcjonariuszy, będący kontrwywiadem wewn…
… zapowiedział utworzenie milicji ludowej, mającej być częścią terenowej adm samorządowej. Komuniści z Centralnego Biura Komunistów Polskich w Moskwie zapowiadali utworzenie Milicji Obywatelskiej. PSZ w ZSRR utworzono Polski Samodzielny Batalion Specjalny, który stał się związkiem wojsk wewn, będących odpowiednikiem NKWD. Wśród komunistów były więc 3 źródła tworzenia organów bezp. zdecydował jednak Stalin…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)