Indywidualne przesłanki zachowań prospołecznych

INDYWIDUALNE PRZESŁANKI ZACH. PROSPOŁECZNYCH: osobowość altruistyczna - osobowość, którą charakteryzuje tend. do udzielania pomocy innym można ją „wyrobić” u dzieci (zachęty do pomagania, modelowanie, nagrody z umiarem)
ale: wysokie wyniki na skali altruizmu w testach osobowości nie gwarantują jeszcze, że będziemy zawsze pomagać! (korel. między zach. altr. w odmiennych sytuacjach = 0,23) płeć: uwarunk. kulturowe (♂: rycerskość, heroizm, ♀: opieka, wych., tworzenie trwałych zw.)
faceci częściej pomagają w sytuacjach ekstremalnych, kobitki - długotrwałe pomaganie
samopoczucie: „ czujesz się dobrze, czynisz dobrze” - dlaczego?
widzimy wtedy radosne strony życia (= tend. do spostrzegania pozyt. cech u innych)
pomagając innym przedłużamy u siebie dobry nastrój (przypływ pozyt. uczuć)
dobry nastrój = większa koncentracja na sobie = dążenia, by zachowywać się zgodnie z własnymi wartościami, ideałami
„ czujesz się źle, czynisz dobrze”: poczucie winy zwiększa gotowość do pomocy innym (zbadano, że ludzie idący do kościoła częściej pomagają bezpośrednio przed spowiedzią ) hipoteza redukcji negatywnego stanu emocjonalnego (Cialdini)  ludzie angażują się w pomoc dla innych, aby pozbyć się uczucia smutku i przygnębienia (teoria wymiany społ.  przez pomoc innym pomagamy sobie)
wady tej hipotezy - bierze ona pod uwagę tylko natychmiastowe zyski z pomagania
„pomaganiu towarzyszy altruistyczna aura mająca zdolność rozwiewania wszelkich smutków” /Aronson/
smutek prowadzi do zwiększenia pomagania tylko wtedy, gdy nie dostaliśmy wcześniej jakiejś innej nagrody poprawiającej nastrój
... zobacz całą notatkę