Humanizm prawniczy

Nasza ocena:

5
Pobrań: 1022
Wyświetleń: 7777
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Humanizm prawniczy - strona 1 Humanizm prawniczy - strona 2

Fragment notatki:


Humanizm prawniczy: w XVI wieku konsyliatorzy stracili na znaczeniu - wraz z reformacją upada mit prawa rzymskiego jako objawionej prawdy; zastępuje ich stojący w opozycji do konsyliatorów - francuski humanizm prawniczy
wyróżniamy w nim dwie tendencje: 1) nurt historyczny ( Kujacjusz, Favre) - wyraźnie akcentowano, że teksty zawarte w zbiorach justyniańskim pochodzą od różnych ludzi, z różnych epok - mogą się więc różnić ze względu na to kto, kiedy je stworzył i jak zostały zmodyfikowane przez interpolacje justyniańskie → krytycyzm: skoro na jedną sprawę, już Rzymianie mieli różne poglądy, to nie można mówić o jedynym słusznym rozwiązaniu - w prawie należy pogodzić się z kontrowersjami - dzięki temu zyskujemy dystans i swobodę w podejściu do rozstrzygnięć prawnych (postulat większej swobody interpretacyjnej) 2) nurt systematyczny (Hugo Donellus) - dostrzeżono zalety i słabości prawa rzymskiego → zalety: możliwość usystematyzowania prawa (res-personae-actio) → wada: digesta pokazują, że prawo rzymskie było chaotyczne - postulat Donellusa - uporządkowanie prawa, z którego idzie wyciągnąć konkretne wnioski - rozróżnia prawo materialne (mówi jakie są prawa i obowiązki) i procesowe (w jaki sposób chronić te prawa lub wyciągać konsekwencje z niewykonania obowiązków) - Johannes Apel rozróżnił ius in re - prawo rzeczowe i ius ad rem - prawo zobowiązań Szkoła Wolnego Prawa: w swoich postulatach byli jeszcze bardziej radykalni niż jurysprudencja interesów
przedstawiciele: Niemcy - Herman Kanotorowicz, Szwajcaria - Eugen Huber postulaty : 1) luki w ustawie mają być wypełniane przez prawotwórcza działalność sędziego - sędzia może dokonywać wykładni prawa w sposób niezależny od woli ustawodawcy 2) twórcze uzupełnianie luk nie miało być dozwolone - sędziego wiązały zasady interpretacji określone przez teorię prawa 3) wpływ na ZGB: art. 1 upoważnia sędziego by w razie luki w ustawie postępował przy wydaniu orzeczenia tak jak gdyby sam był ustawodawcą - spotyka się to z krytyką - dowolność orzecznictwa, co godzi w zasadę pewności i zaufania do prawa (co jest o tyle dziwne, że art. 1 nie był nadużywany)
z racji tejże krytyki SWP nie odegra większej roli w historii europejskiego prawoznawstwa Szkoła historyczna - metody jej działania i znaczenia: jeden z najważniejszych nurtów w europejskim XIX-wiecznym prawoznawstwie, rodzi się w opozycji do oświeconiowych koncepcji prawa natury
impulsem do jej powstania był spór z 1814 roku - prof. Antona Thibauta z uniwerku w Heidelbergu z Savignym o celowości szybkiej kodyfikacji prawa nemieckiego - Thibaut postulował na wzór napoleoński całościową kodyfikację prawa na obszarze Niemiec (widział w tym narzędzie służące zjednoczeniu Niemiec - na które wszyscy mieli nadzieje po czasach napoleońskich, kiedy to małe państewka były wchłaniane przez większe i kiedy to w wyniku sekularyzacji biskupstw doprowadzano do częściowego zjednoczenia)

(…)

… się na "czystym" prawie rzymskim i wykorzystywali je w celu tworzenia nowych konstrukcji cywilistycznych (ruch pandektystyczny przyczynił się więc do czegoś co nazywami drugą recepcją prawa rzymskiego)
ich zasługi: 1) podział na pięćczęsci prawa cywilnego: ogólna, prawo rodzinne, rzeczowe, obligacyjne, spadkowe 2) zbudowali katalog abstrakcyjnych pojęć prawnych 3) metoda badawcza: jurysprudencja pojęć
szkoła pandektystyczna silnie oddziaływała na BGB i ZGB i wydała takie znakomitości jak Bernhard Windscheid

... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz