To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
HUGON OD ŚW. WIKTORA W przeciwieństwie do Bernarda był zwolennikiem nauki racjonalnej. Doświadczenia zewnętrzne uważał za pewniejsze od wewnętrznych. Postawa mistyczna skłoniła go do rozważania własnej duszy: „o rzeczach Boskich nie jest możliwa wiedza zupełna”. Wiedza polega na ujmowaniu rzeczy obecnych, a wiara należy do rzeczy nieobecnych (przyszłych). Są dwie drogi poznania Boga: przez rozum i przez wiarę- na podstawie objawienia. Hugon był twórcą połączonego systemu scholastyki i mistyki. Wyróżnił 3 etapy poznania: myślenie, medytację i kontemplację. Twierdził, ze teologia jest szczytem filozofii, która jest jedynie jej służką. Cała historia świata skupia się wokół dwóch momentów: stworzenia i wcielenia.
"Ucz się wszystkiego, zobaczysz potem, że nic nie jest zbędne"
A. Nauka (wiedza racjonalna): teoretyczna (szukająca prawdy) - teologia, matematyka, fizyka
praktyczna (kieruje obyczajem) - etyka, ekonomika i polityka, mechaniczna (kieruje czynami) - sztuki nie wyzwolone (tkactwo, armatura sanitarna, żeglarstwo, rolnictwo, łowiectwo, medycyna, rozrywka); logiczna (uczy mówić) - gramatyka i sztuka dyskutowania (teoria dowodu, retoryka i dialektyka
B. Podstawa nauki jest empiryczna, wiedzę opieramy na doświadczeniu i rozwijamy przez abstrakcję
C. Doświadczenie wewnętrzne jest pewniejsze od zewnętrznego
D. Wiedza mistyczna: wiedza ( sapientia ) ma dwa zadania służy życiu ziemskiemu ( scientia ); prowadzi do upodobnienia z Bogiem ( intelligentia )
E. trzy sposoby ogladania bytu: myślenie (przedmiot: rzeczy zewnętrzne, poznanie zmysłowe i obrazowe, "oczy ciała"), rozmyślanie (przedmiot: poznanie siebie, poznanie pojęciowe, "oczy rozumu"), kontemplacja (przedmiot: Bóg, wszechogarniająca intuicja, szereg szczebli)
F. ujmowanie rzeczy obecnych - wiedza, do ujmowania rzeczy boskich brak nam warunków, te prawdy musimy brać na wiarę
G. Wiara:
1. znajomość rzeczy przyszłych jeszcze nie obecnych
2. ma mniej pewności niż wiedza, wspólny przedmiot z wiedzą, ale naturę odmienną, powstaje przez pobudzenie woli
3. jest niezbędna tam, gdzie wiedza nie jest możliwa
4. prawdy są czworakie: zgodne z rozumem, wywodzące się z rozumu, przekraczające rozum, sprzeciwiające się rozumowi
5. prawdy wywodzące się z rozumu sa przedmiotem wiedzy I wiara wobec nich nie jest potrzebna
6. przedmiotem wiary nie mogą być prawdy sprzeciwiające się rozumowi I które rozum odrzuca
7. przedmiotem wiary mogą być prawdy zgodne z rozumem I wykraczające ponad rozum
8. nie dla wszystkiego można szukać wytłumaczenia I zrozumienia np. wola Boża
IV. WYBITNI FILOZOFOWIE XII WIEKU Metafizycy opierali swe teorie na założeniu, że pojęciom odpowiada rzeczywistość. Dialektycy zaś uczynili z tego podstawowe zagadnienie filozofii. Przez to powstał słynny spór średniowieczny: „o wyrażenia ogólne czyli uniwersalia”. Treścią sporu było: czy pojęciom ogólnym odpowiadają przedmioty rzeczywiste, a jeżeli odpowiadają, to jakie? A wiec: czy rzeczywistość składa się z samych przedmiotów jednostkowych i konkretnych, czy też z innych ogólnych i abstrakcyjnych. Idee według skrajnych realistów, którzy mieli wzór w Platonie: są realne, istnieją poza rzeczami, a rzeczy zależą od idei.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)