Hiszpania-konstytucja i ustrój terytrorialny

Nasza ocena:

3
Pobrań: 224
Wyświetleń: 840
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Hiszpania-konstytucja i ustrój terytrorialny - strona 1 Hiszpania-konstytucja i ustrój terytrorialny - strona 2 Hiszpania-konstytucja i ustrój terytrorialny - strona 3

Fragment notatki:

GENEZA: KONSTYTUCJA I USTRÓJ TERYTORIALNY
Hiszpańską monarchię konstytucyjną trudno jest zaklasyfikować w ramach typologii dwóch podstawowych ustrojów terytorialnych współczesnego państwa, a więc w ramach ustroju federacyjnego (np. Niemcy, Belgia), bądź unitarnego (np. Polska, Szwecja). Kraj ten reprezentuje raczej formę pośrednią, którą jest państwo wspólnot (el Estado de las Autonomías) - ustrój pod wieloma względami zbliżony do cech znanych z federacji. Konkretnie - i zgodnie obowiązującą konstytucją (art. 137) - Hiszpania jest krajem podzielonym na gminy, prowincje i wspólnoty autonomiczne. Największe jednostki terytorialne to 17 wspólnot autonomicznych (las Comunidades Autónomas), które cieszą się dużą samodzielnością .(wspólnoty wybierają samorządne organy przedstawicielskie i własny rząd).
W porównaniu do typowo federacyjnych części państwa (landów, krajów, stanów itp.), wspólnoty autonomiczne nie posiadają uprawnień konstytucyjnych, jak również nie cieszą się suwerennością, która - zgodnie z konstytucją - pozostaje wyłącznie w gestii państwa: "Konstytucja opiera się na nierozerwalnej jedności Narodu Hiszpańskiego, wspólnocie i niepodzielności kraju wszystkich Hiszpanów, uznaje prawo do autonomii narodów i regionów, z których się składa i solidarności między nimi wszystkimi". W efekcie każda ze wspólnot posiada swój statut, który określa zakres ustawodawczej i wykonawczej autonomii danego regionu, stanowiąc przy tym o podziale kompetencji między administracją centralną a władzą terenową. Państwo nie może wprawdzie ingerować w treść 17 statutów, jednak następujące w nich z inicjatywy władz danego regionu zmiany wymagają zgody Kortezów.
Chociaż niektórzy autorzy wciąż klasyfikują Hiszpanię jako państwo unitarne nie wydaje się to być poglądem uprawnionym, zaś rozwój etnicznego nacjonalizmu i regionalizmu oparty o społeczno-historyczny kontekst, a na początku XXI w. wspomagany dodatkowo wyraźnymi sukcesami wyborczymi regionalnych ugrupowań politycznych z pewnością może mieć wpływ na dalszą ewolucję ustroju terytorialnego państwa w kierunku federacji.
SYSTEM POLITYCZNY
Głowa państwa
Szefem państwa jest w Hiszpanii monarcha (Monarchia Konstytucyjna) - obecnie król Juan Carlos I z dynastii Burbonów; na tron trafił 22 listopada 1975 r., a więc 2 dni po śmierci generała F.Franco. W praktyce monarcha jest:
najwyższym reprezentantem kraju (reprezentuje Królestwo Hiszpanii na zewnątrz),
sprawuje arbitraż oraz moderuje normalne funkcjonowanie hiszpańskich instytucji (jego ingerencja w funkcjonowanie układu nie jest jednak duża).


(…)

… specjalnych komisji działających w obu izbach - wybór kandydata większością zwykła) na 5-letnią kadencje z grona pełnoletnich obywateli dysponujących pełnią praw cywilnych i politycznych. Aby zostać wybranym trzeba uzyskać 3/5 głosów w Kongresie (co najmniej 210) a po 20 dniach 3/5 głosów w senacie.
Przy próbie odwołania OL - procedura identyczna jak przy wyborze.
Zadania OL:
Chroni praw zawartych…
…. głosów, przy czym okręgiem wyborczym jest prowincja - nie stoi więc przy tym nic na przeszkodzie żeby do Kongresu dostały się także te ugrupowania regionalne, których poparcie w skali kraju jest niższe niż 3 proc.
Senat liczy 251 członków.
208 parlamentarzystów wybiera się według systemu większościowego (większość względna) przy zachowaniu zasady równej reprezentacji wszystkich prowincji: każda…
…, zaproponować poprawki lub postawić wobec niego weto (bezwzględną większością ogólnej liczby senatorów).
Kongres Deputowanych może odrzucić takie weto większością bezwzględnej ogólnej liczby deputowanych lub - w przypadku nieosiągnięcia podobnej większości - zwykłą większością głosów, lecz dopiero po upływie 2 miesięcy; w innym przypadku projekt upada. Kongres Deputowanych przyjmuje poprawki Senatu zwykłą…
… o jego regionalnych odpowiednikach.
Obejmuje go zasada incompatibilitas (ma 10 dni d objęcia stanowiska na rezygnację z wszystkich pozostałych). Dysponuje immunitetem i może zostać postawiony w stan oskarżenia tylko przez izbę karną Sądu Najwyższego.
Dostęp do Ombudsmana jest nieograniczony dla obywateli, cudzoziemców, nieletnich itd.
Można do niego występować tylko w swoim interesie. W interesie osób trzecich…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz