To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
WYKŁAD 10 Były różne rodzaje rewolucji. Była również rewolucja faszystowska, gdzie podstawową siłą byli robotnicy i chłopi. Rady faszystowskie nie miały tradycji politycznej i pojawiły się dopiero po I wojnie światowej. Miały one wymiar lewicowy. Żołnierze nie wstępowali do znanych partii socjaldemokratycznych, ale do faszystowskiej. Faszyzm uzyskał poparcie prawicy. Na początku faszyzm zaczął rozwijać się we Włoszech i w Niemczech. Dlaczego faszystom włoskim udało się przejąć władzę bezpośrednio po wojnie, a faszystom niemieckim kilkadziesiąt lat później? W chwili zakończenia wojny, we Włoszech była sytuacja rewolucyjna. Równie dobrze mogli tam przejąć władzę socjaliści albo komuniści, ale to jednak faszyści przejęli władzę. Jak wiadomo podczas wojny był bardzo wzmożony we Włoszech (i nie tylko) rozwój przemysłu zbrojeniowego. Zakłady fiata we Włoszech między 1915 a 1918 rokiem zwiększyły 10-krotnie zatrudnienie z 4 do kilkudziesięciu robotników. Jednakże po zakończeniu wojny zrodził się bardzo głęboki kryzys gospodarczy, będący jej konsekwencją, oraz konsekwencją przestawienia produkcji wojennej na pokojową. Konsekwencją zamykania zakładów były masowe zwolnienia ludzi z pracy. Mamy do czynienia z bezrobociem, które potęguje niezadowolenie. Politycy zdają sobie sprawę, że okres kryzysu powojennego jest jedynie okresem przejściowym, ale wiedzą również, że zmiany będą trwać kilka lat. Dla takiego robotnika włoskiego, kilkuletnie bezrobocie było nie do zaakceptowania. Przed rozpoczęciem wojny armia włoska miała 270 tys. żołnierzy, a z chwilą jej zakończenia - 3 mln. W momencie, kiedy wojna się zakończyła, nadeszła też demobilizacja armii. Więc prawie 3 mln przeszło do cywila. Czyli mamy taką sytuację: jest kryzys i bezrobocie, a tutaj jeszcze na rynek pracy trafiają miliony mężczyzn, dla których pracy oczywiście nie ma. Ci żołnierze walczyli z poczuciem patriotyzmu o wielkie Włochy i mieli nadzieję, że ich wkład zostanie doceniony i zostaną wynagrodzeni. Jak jednemu oficerowi dostało się zamiatanie ulic, to już był sukces. Włochy przystąpiły do wojny z nadziejami na sukces, na podbój terytorialny, itd. A tu w czasie wojny Włosi wcale nie wykazywali się sukcesami na polu bitwy. Były zazwyczaj klęski z ich strony i Ententa musiała udzielać im pomocy. Więc Włochy nie zasługiwały na nabytki terytorialne, obiecane wcześniej przez państwa. Rząd włoski w czasie konferencji paryskiej nie był w stanie przekonać sojuszników, co do nabytków terytorialnych. Zostało wymyślone hasło: „kalekie zwycięstwo” i dzięki temu, w takiej atmosferze rosło „hurra” rewolucyjne. Ludzie mieli żal do rządu i do systemu kapitalistycznego. Benito Mussolini był politykiem i dobrym mówcą i był w stanie zainspirować masy zbuntowanych kombatantów i pociągnąć ich za sobą. Ruch kombatancki był w jakiejś mierze lewicowy. Kombatanci byli krytyczni wobec państwa kapitalistycznego. Było więc pytanie dlaczego po wojnie nie wstępowali oni do partii socjalistycznej, która krytykowała ideową postawę państwa, krytykowała kapitalizm, oraz religię. Ciekawe jest również to, dlaczego Ci kombatanci zaczęli tworzyć odrębny ruch faszystowski? Ruch socjalistyczny, międzynarodowy ruch robotniczy głosił, że robotnik nie ma żadnego interesu w tym, żeby była wojna między Francją a Niemcami, bo wojna odbywa się na poziomie burżuazji a nie warstwy robotniczej Partie robotnicze zobowiązały się głosować przeciwko wojnie. Jednak partie socjaldemokratyczne przyjęły postawę socjalistyczną opowiadając
(…)
… 12%, a potem 15%. Więc na scenę wchodzi rewolucyjna lewica w postaci komuchów. Komuniści chcieli przebudowy rządu niemieckiego na zasadzie dyktatury proletariatu. Faszyści niemieccy natomiast nie domagali się wielkiej zamiany, dlatego nie jawili się w oczach burżuazji jako groźna partia, a nawet więcej - wydawali się dobrym rozwiązaniem, jako wprowadzenie rządów silnej ręki. Zatem powołano w styczniu 33 roku zgodnie z prawem szefa partii faszystów - Adolfa Hitlera na kanclerza. Hitler konsekwentnie łamał i reinterpretował od tego czasu akty prawne i dokonywał swoistego zamachu stanu. Jednak początkowo rząd Hitlera był rządem koalicyjnym. Dekret o ochronie państwa niemieckiego - wydany przez prezydenta Hindenburga. Hitler ustalił, że to rząd będzie mógł ustalać dekrety i zmieniać konstytucje…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)