To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
POSTĘPOWANIE KARNE Myśl humanitarna i jej postulaty Generalnym celem programu reform było uczynienie z oskarżonego nie przedmiotu, lecz podmiotu procesu , korzystającego z przysługujących mu w postępowaniu sądowym praw i gwarancji podmiotowych.
Negatywny stosunek do tortur. Zniesienie tortur: - Prusy - 1754 - Austria - 1773 - zabroniono rozkładania tortur na kilka dni; 1776 - zakaz całkowity - Francja - 1880 - zniesiono tortury przedwstępne; 1789 - zakaz całkowity - Rosja - 1767r. - ograniczenie; 1801r. - zakaz całkowity - najdłużej tortury stosowano na Sycylii - do 1860r.
Gwarancje osobiste uwięzionych - na wzór przyjętych w Habeas Corpus Act (1679).
Źródła prawa I. Kodyfikacje procesu karnego w Austrii Kodyfikację austriackiego procesu karnego zainicjowała Maria Teresa, zamieszczając w Theresianie z 1768, jako część pierwszą, przepisy proceduralne. Kolejnej reformy procedury karnej podjął się Józef II, wydając w 1788r. odrębną od wcześniejszego unormowania prawa karnego materialnego, Powszechną kryminalną ordynację procesową ( Allgemeine Criminalgerichtsordnung ). Całość licząca 304 paragrafy, podzielona na 22 rozdziały, obejmowała jedynie przepisy dotyczące postępowania w sprawach przestępstw kryminalnych, rozpoznawanych przez sąd. Natomiast proces w sprawach politycznych (policyjnych), rozstrzyganych przez organy administracyjno-policyjne, normował wcześniejszy dekret nadworny z 1787r. Ordynacja z 1788r. utrzymała w pełni proces inkwizycyjny, oparty na zasadach: wszczynania z urzędu, pisemności, tajności, złączenie funkcji procesowych i pośredniości postępowania. Kolejną ogólnoaustriacką ustawę karnoprocesową wydano w 1803r. w ramach części II Franciscany , co stanowiło powrót do ponownego połączenie prawa karnego procesowego z materialnym. Nową procedurę oparto na doświadczeniach zebranych w trakcie kilkuletniego obowiązywania ustawy karnej zachodniogalicyjskiej z 1796r., będącej podstawą rozwiązań przyjętych we Franciscanie . Wykształcono zasadę swobodnej oceny dowodów przez sąd, zezwalając na uznanie winy oskarżonego na podstawie „prawnego przekonania” , opierającego się na istnieniu określonych reguł dowodowych nie wymagających przyznania się oskarżonego. Zniesiono podział na inkwizycję generalną i specjalną. - 1850r. - nowa procedura karna będąca spuścizną Wiosny Ludów; całkowite odejście od procesu inkwizycyjnego; zasady: ustności, jawności, skargowości oraz orzekania wyroków z udziałem ławy przysięgłych w sprawach o najcięższe zbrodnie oraz przestępstwa polityczne i prasowe. Jej byt nie był jednak długi, gdyż po stłumieniu rewolucji, w okresie neoabsolutyzmu, wszedł w 1853r. w życie nowy kodeks postępowania karnego, powracający do zasad z 1803r.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)