Historiografia - całokształt pracy historyka wraz z jej rezultatem, czyli produkcją dziejopisarską
Opis w kategoriach rozwoju:
Doskonalenie strony warsztatowo-erudycyjnej,
O rozwoju decyduje nie warsztat historyka, ale polityczne, społeczne, religijne - ideologiczne wartości [np. nasycenie ideologią marksistowską],
Rozwój ma strukturę fazową i ukazuje proces powstawania standardów dziejopisarskich, trwania i kryzysu.
Wiedza historyczna ma strukturę wertykalną, wielopoziomową. Każdemu z poziomów odpowiadają odmienne treści i sposoby ich metaforyzacji, polegające na kreowaniu i destrukcji różnego rodzaju mitów, bez których żadna historiografia nie może się obyć.
Poziom cywilizacyjny (kulturowy) - najogólniejsze metafory historiozoficzne, pretendujące do wyjaśniania sensu i planów dziejów.
Poziom wyobrażeń o społecznych strukturach egzystencji człowieka (ród, plemię, wspólnota religijna, stan, państwo itd.) - legitymizacja tych struktur o zakorzenienie w ogólniejszej metaforze historiozoficznej.
Poziom wydarzeniowy - wyobrażenia o konkretnych wydarzeniach historycznych (faktach) - metafory i mity wydarzeniowe, gdy przywiąże się do nich ponadprzestrzenne, ponadczasowe wartości, przekraczające ramy swego czasu i miejsca.
Stan (racja stanu, zamach stanu) - stan w znaczeniu państwo od franc. „leta” - przetłumaczone w XVIII w. pojawiło się w polszczyźnie. Polityka historyczna - nadanie nowego święta 5 listopada w Rosji (wygnanie Polaków z Kremla w 1612 roku).
Najważniejsi historiozofowie germańskich plemion:
Kasjodor - Ostrogoci
Frankowie - Grzegorz z Tours
Wizygoci - Św. Izydor z Sewilii
Longobardzi [Longa barda - długie brody] - Paweł Diakon
Einhard - stworzy wzór średniowiecznego bohatera (Karola Wielkiego)
Eigil - twórca wzorzca biografii kościelnej
Opat Suger - 1081-1151, koncepcje światła w architekturze (ale też filozoficznie trochę - światło jako nośnik najwyższych energii), postać ważna (regent w latach 1147-1149).
Guibert de Nogent (1053-1124) - benedyktyński historyk, teolog i autor pamiętników; jego wszystkie 3 dzieła, są bardzo ważne dla jego epoki, m.in. kamień milowy średniowiecznego historycznego krytycyzmu - De pignoribus sanctorum; pamiętniki De Vita sua sive monodia rum suarum libri tres; Dei gesta per Francos
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)