To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Historia badan nad kontekstem rozwoju człowieka
1870-1930 Podejście deskryptywne (opis, porównanie osiągnieć ludzi w różnym wieku, głównie dzieci o różnej charakterystyce demograficznej, geograficznej i społecznej) :
koncentracja na dziecku, jednokierunkowość (dziecko odbiorcą wpływów), nie pytano o struktury niepośredniczące, zwrócono uwagę na strukturę rodziny, status ekonomiczny jako sposób traktowania dziecka przez rodziców
Od lat 30 XXw koncepcje koncentrujące się na wyjaśnieniu mechanizmu wpływu środowiska człowieka na jego rozwój.
podkreśla się interakcje rodzice-dziecko,
podkreślano znaczenie społecznego miejscowienia rodziny,
jaki wpływ ma na jego socjalizacje,
różnice kulturowe jeśli chodzi o opiekę nad dzieckiem. Podkreślano interakcje dziecka z rówieśnikami i z dorosłymi w różnego typu środowiskach i sytuacjach naturalnych, pokazano aktywną rolę dziecka w konstruowaniu kontekstu rozwoju.
pośrednicząca rola mowy pośredniczącą rolę dorosłego w kontaktach dziecka ze światem. Od początku lat 60 XXw wskazanie stałego, dynamicznego i obustronnego związku między rozwijającą się jednostką a otoczeniem. Koncepcja społecznego środowiska rozwoju BRONFENBRENNERA
każdy człowieka w indywidualny sposób spostrzega i interpretuje swoje otoczenie wpływ otoczenia ma charakter:
bezpośredni ( w jakiej interakcje jednostka wchodzi w danym środowisku)
pośredni (w innych środowiskach coś się dzieje i to co się dzieje wpływa na to jak zachowuje się jednostka
w ciągu życia jednostka zmienia środowiska (przejście/przesunięcie ekologiczne) jednostka rozwija się w 4 rodzajach systemów:
mikrosystem - wzorzec aktywności, ról społecznych i relacji interpersonalnych doświadczanych przez rozwijającego się człowieka w danym siedlisku, charakteryzującym się różnymi właściwościami fizycznymi i materialnymi
mezosytem - wzajemne relacje pomiędzy dwoma lub więcej siedliskami, w których aktywnie uczestniczy rozwijający się człowiek egzosystem -- jedno lub więcej siedlisk, w których rozwijający się człowieka aktywnie nie uczestniczy, ale to, co się w nich dzieje pozostaje pod wpływem tego (bądź wpływa na to), co się dzieje w siedliskach, w których człowieka aktywnie działa
makrosystem - zawartość na poziomie formy i treści systemów niższego rzędu istniejąca lub mogąca istnieć w ramach danej subkultury lub kultury, ujmowana jako całość łącznie z leżącą u jej podstaw ideologią czy systemem przekonań. Środowisko rozwoju a kontekst rozwoju
(…)
… się rodzaj, nacisk i dynamika tych nacisków np. zmiana rozwoju fizycznego, osoba staje się z wiekiem szybsza itp.)
naciski biologiczne powodują zmiany odczuwane jako korzystne lub niekorzystne ze względu na silny wpływ nacisków biologicznych na rozwój ważnymi okresami powszechnych i intensywnych zmian są:
okres prenatalny, niemowlęctwa i po niemowlęcy (od początku narodzin i 0-3 lata)—szybko rośnie, szybko przybiera na wadze, gwałtowne zmiany, opanuje takie umiejętności, które dają mu niezależność fizyczną i społeczną --poszerza jego przestrzeń życiową, ale też powodują urazy, zakazy i ograniczenia, które powoduje dyskomfort dziecka okres dorastania (głównie pierwsza faza tj. 10/12-16/17 lat) - pojawiają się cechy płciowe, zmienia się wrażliwość seksualna, wzrasta poziom niepokoju, wzrasta kontrola ze strony…
… człowieka Ludzie w tym samym momencie uczestniczą w różnych interakcjach
Jednostka tworzy przestrzeń społeczną i sama jest przez nią kształtowana W czasie życia przestrzeń społeczna jednostki się zmienia równolegle do jej postępów rozwoju psychofizycznego i społecznego Rozwój osobowości stanowi pewnego rodzaju proces wymiany między jednostką a społecznym otoczeniem
System zorganizowania społeczeństwa…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)