To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Majewska. Notatka składa się z 2 stron.
HANDEL ZAGRANICZNY, A DOCHÓD NARODOWY Dochód pochodzący z handlu zagranicznego stanowi część dochodu narodowego. Wyraża się go kategoriach brutto oraz netto. Tym samym jest on składnikiem Produktu Narodowego Brutto (PNB - z amortyzacją) oraz Produktu Narodowego Netto (PNN - bez amortyzacji). PNB wyraża wartość wszystkich produktów (towarów oraz usług), które zostały wytworzone i sprzedane na danym rynku w określonym czasie. PNB oblicza się jako sumę niezbędnych nakładów, które poniesione zostały w ramach produkcji finalnej. Z punktu widzenia przeznaczenia środków, wyodrębnić można kilka składników PNB: konsumpcja - służy zaspokajaniu bieżących potrzeb; inwestycje - nakłady służące wytworzeniu produkcji przyszłej; zakupy rządowe - przeznaczane są na cele związane ze zbrojeniami, badaniami naukowymi, infrastrukturą; saldo handlu zagranicznego (dotyczy gospodarek otwartych prowadzących wymianę z zagranicą). Innym określeniem używanym w stosunku do Produktu Narodowego Netto (PNN) jest Dochód Narodowy (DN). Wymiana z zagranicą wpływa na zwiększanie się dochodu narodowego DN w dwojaki sposób: wyższy poziom importu w stosunku do eksportu powoduje powstawanie ujemnego salda wymiany z zagranicą; przekłada się to na zwiększanie się podaży dostępnych towarów i usług; dodatkowe wydatki finansowane są najczęściej za pomocą środków z kredytów spłacanych w późniejszym okresie z odsetkami; ujemne bieżące saldo wymiany z zagranicą w kolejnych okresach wymagało będzie kompensacji w formie dodatniego salda; saldo ujemne wymiany stwarza możliwość powiększania poziomu konsumpcji (co jest czynnikiem ryzykownym) oraz poziomu inwestycji; jeżeli nowe inwestycje będą miały charakter proeksportowy i efektywny, istnieje szansa w dłuższej perspektywie na rozwój eksportu i spłatę zaciągniętych zobowiązań; poprawa efektywności/wydajności gospodarowania podmiotów krajowych, co może wpłynąć na zwiększenie poziomu inwestycji oraz konsumpcji (mniejsze potrzeby związane z zaciąganiem kredytów); podniesienie efektywności i wydajności gospodarowania osiągnąć można m.in. w wyniku: wydłużania serii produkowanych wyrobów, a tym samym obniżanie kosztów jednostkowych, pozytywnego wpływu konkurencji towarów krajowych z zagranicznymi, modernizacji produkcji wymuszonej przez import, podnoszenia wydajności pracy w kraju, utrzymania korzystnego stosunku cen towarów eksportowanych do towarów importowanych. W modelach statycznych, w których saldo handlu zagranicznego wynosi 0 (saldo HZ = 0), analizuje się wpływ handlu zagranicznego na efektywność. Dochód z handlu zagranicznego określa się za pomocą formuł: formuły wolumenowej (ilościowej) - dokonuje się sprowadzenia do porównywalności sumy produktów, będących przedmiotem wymiany, wyrażonych w jednostkach fizycznych. Zakłada się, że wolumen produktów eksportowanych zależy przy założonej wydajności od skali wzrostu zatrudnienia. Zatem wzrost poziomu wydajności przy określonym zatrudnieniu przekłada się na wzrost wolumenu eksportu. Zależność względem importu opiera się na relacji, że im wolumen produktów importowanych jest wyższy od możliwego do wyprodukowania przy założeniu warunków produkcji antyimportowej, tym wielkość dochodu wynikającego z importu jest wyższa (produktami importowanymi są głównie te, których wytwarzanie w warunkach krajowych jest utrudnione), i analogicznie odwrotnie.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)