Grecja-opracowanie

GRECJA
Materiał pisarski
Materiał używany przez starożytnych Greków do utrwalania tekstu był bardzo różnorodny, począwszy od liści palmowych, kory drzew, płótna, skończywszy na papirusie i tabliczkach metalowych lub drewnianych . Te ostatnie cieszyły się większą popularnością w życiu codziennym. Sposób utrwalania myśli ludzkiej na tabliczkach drewnianych przetrwał aż do średniowiecza. Najczęściej malowano je na biało, aby pismo było lepiej widoczne, następnie pokrywano warstwą wosku, który ułatwiał pisanie. Stopniowo nauczono się łączyć tabliczki w wiązki, co było wygodne w użyciu, zarówno dla ucznia, jak i kupca. Niestety pismo na takiej tabliczce nie należało do starannych i wyraźnych. Poza wymienionymi sposobami materiał ten używano również do zapisywania rachunków, korespondencji, zaklęć i modlitw. Ograniczona ilość miejsca do pisania uniemożliwiła rozpowszechnienie się tabliczek jako nośnika długich tekstów. Jednak wiązka tabliczek stała się prototypem postaci książki - kodeksu, który zdobył popularność około III i IV w. p.n.e. Narzędzia pisarskie
W starożytnej Grecji używano różnorodnych przyrządów (zależnie od sposobu użycia). Pisząc na papirusie posługiwano się skośnie ściętą trzcinką, którą stopniowo modyfikowano poprzez rozszczepianie końcówki, co dawało efekt cienkiego pisma. Pióro takie zwano calamus. Pisząc na tabliczce woskowej posługiwano się metalowym rylcem, spłaszczonym w górnym końcu do zacierania błędów. Do pisania na pergaminie używano również trzcinki, później (ok. V w. n.e.) zaczęto stosować pióra ptaków (głównie gęsie), które ścinano i rozszczepiano na końcu podobnie jak trzcinkę. Pisarz grecki posługiwał się także liniałem (podobnie jak skryba w Mezopotamii), który służył do nadawania kierunku wierszom i kolumnom. Atrament sporządzano z sadzy, wody i gumy, później używano atramentu wyrabianego z galasówek o ciemnobrunatnym odcieniu. Stosowano też atrament czerwony i podobnie jak robili to Egipcjanie zabarwiano nim tytuły i nagłówki. Do usuwania błędów służyła gąbka. Postać książki
Najbardziej typową postacią książki w Grecji był zwój papirusu, który używano przynajmniej od VI w. p.n.e. do IV w. n.e., a w kancelarii papieskiej jeszcze w XI w. Popularność tego materiału należy upatrywać w stosunkach z Egiptem, które zapewniały ciągły napływ papirusu do Grecji. Postać książki w formie zwoju związana była prawdopodobnie z najwcześniejszym materiałem pisarskim - skórą. Książkę jako przedmiot utrwalający i rozpowszechniający treści literackie stworzyli Grecy ok. V w. p.n.e. Początkowo nie zachwycała pięknem - nierówna długość wierszy, niska i szeroka kolumna pisma, brak odstępów między wyrazami były cechami charakteryzującymi książkę grecką V i IV w. p.n.e. Szata zewnętrzna uległa zmianom w III w. p.n.e. kiedy to kopiści zatrudnieni w

(…)

… alfabetycznego były ludy semickie zamieszkujące Fenicję. Było on wówczas pismem spółgłoskowym (posiadało znaki graficzne tylko dla spółgłosek, samogłoski oznaczano znakami diakrytycznymi). Najstarsze zabytki pisma alfabetycznego pochodzą między innymi z sarkofagu króla Achirama z Byblos z XIII w. p.n.e. Pismo alfabetyczne przejęli Grecy od Fenicjan (tych samych, którzy wymyślili pieniądze), z tą różnicą…
… związany z książką - skrybowie (grec. bibliographoi). Zajmowali się oni produkcją i rozpowszechnianiem książek. Informacje o rozwoju handlu księgarskiego przyniosła m.in. komedia attycka. Eupolis wspomina o książce jako o przedmiocie kupna, inni jemu współcześni twórcy komedii, jak Aristomenes i Nikofon, używali terminu bibliopoles na oznaczenie księgarza. Z kolei Arystofanes w komedii Ptaki napisał…
... zobacz całą notatkę