Główne kierunki przemian ustroju

Główne kierunki przemian ustroju Polityczny naród szlachecki Przywileje nieszawskie stały się podstawa rozwoju demokracji szlacheckiej. Rzeczpospolita szlachecka była odmianą monarchii stanowej z tym, że oprócz króla w sprawowaniu władzy uczestniczył tylko jeden stan(szlachta). Wiek XVI to Złoty wiek polski w, którym kraj żył w dobrobycie, sprawnie działały sejmy poprzez wybieranie rozwiązań kompromisowych, istniała wolność wyznania w jako jedynym walczącej wtedy Europie.
Hamulce rozwoju Słabe rozwinięcie ekonomiczne(głównie brak rozwoju manufaktur, oparcie całego eksporu na handlu zbożem)
Za duże terytorium
Wzrost pozycji magnatów
Osłabianie pozycji mieszczaństwa
Wpływy kontrreformacji
Sarmatyzm i ksenofobia
Kryzys ustrojowy Kryzys wynikał głównie z przeświadczenia o doskonałości istniejącego systemu. A także z istnienia liberum veto i zrywania sejmów, oraz postępującej decentralizacji państwa na korzyść sejmików. Wszelkie wysiłki wzmocnienia władzy centralnej kończyły się fiaskiem. Widmio absolutyzmu torpedowało wszelkie ruchy reformatorskie. Decentralizacja państwa miała również wyraz w wielkich latyfundiach magnackich, które dzięki licznym Przywilejom stały się niemal samodzielnymi państwami..
Kolejnym aspektem kryzysu państwowości był zupełnie niesprawny aparat państwowy, brak armii i silnej władzy królewskiej.
... zobacz całą notatkę