Główne determinanty polityki wyznaniowej III RP

Nasza ocena:

5
Pobrań: 98
Wyświetleń: 1526
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Główne determinanty polityki wyznaniowej III RP - strona 1 Główne determinanty polityki wyznaniowej III RP - strona 2 Główne determinanty polityki wyznaniowej III RP - strona 3

Fragment notatki:

Główne determinanty polityki wyznaniowej III RP
Polityka wyznaniowa po 1989 roku naznaczona została przez szereg przesłanek:
a) Czynnik religijny stał się czynnikiem politycznym, wykorzystywanym w walce między ugrupowaniami politycznymi;
b) Toczyła się ogólnospołeczna dyskusja o miejscu i roli religii w życiu społeczeństwa;
c) Trwał proces odnajdywania przez wspólnoty wyznaniowe swego miejsca w nowej rzeczywistości polityczno - ustrojowej.
26. Charakterystyka ustawodawstwa wyznaniowego III RP
Przywrócenie nauczania religii w szkołach. Formalnie odbyło się to z naruszeniem prawa, gdyż obowiązywała wówczas ustawa z 1961 roku o świeckości szkoły. Trybunał Konstytucyjny, do którego sprawa trafiła, uznał wprowadzenia religii do szkół za zgodną z obowiązującym prawem w świetle prawa naturalnego.
Zakaz aborcji - pod wpływem kościoła rzymskokatolickiego wprowadzono ten przepis.
17 maj 1989 rok - wtedy to, jeszcze przed transformacją, obowiązywały ustawy wyznaniowe.
28 lipca 1993 roku - podpisano konkordat, który budził wiele kontrowersji. Ale w sumie jedną z nowości w stosunku do ustaw wyznaniowych z 1989 roku, było postanowienie dotyczące zawierania małżeństw (małżeństwo zawarte w formie religijnej miało mieć takie same skutki cywilne z tym zastrzeżeniem, że w ciągu pięciu dni zawiadomienie o zawarciu małżeństwa miało być przesłane do właściwego urzędu stanu cywilnego celem jego rejestracji w aktach stanu cywilnego).
Kością niezgody był art. 1, który mówił, iż Rzeczpospolita Polska i Stolica Apostolska potwierdzają, że Państwo i Kościół katolicki są - każde w swojej dziedzinie - niezależne i autonomiczne oraz zobowiązują się do pełnego poszanowania tej zasady we wzajemnych stosunkach i we współdziałaniu dla rozwoju człowieka i dobra wspólnego.
Pojawiły się obawy, czy niewierzący nie będą dyskryminowani przy pochówkach na cmentarzach, czy aby nie dojdzie do zakazu rozwodów i wprowadzenia państwa wyznaniowego. Dlatego też zaczęto blokować konkordat. Powołano kościelno - państwową grupę ekspertów, mającą opracować deklaracje wyjaśniające wątpliwości.
3 sierpnia 1996 roku Sejm przyjął uchwałę, zgodnie z którą ratyfikacja konkordatu miała być odłożona do czasu uchwalenia nowej konstytucji i zatwierdzenia jej w referendum.
27 czerwca 1997 roku - Sejm uchwalił 4 ustawy okołokonkordatowe, nad którymi ciągle pracowano (pomimo zawieszenia ratyfikowania konkordatu):
a) O finansowaniu Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie z budżetu państwa;
b) O zmianach ustawy o cmentarzach i chowaniu zmarłych;
c) O zmianach ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania;


(…)

… Teologicznej w Krakowie z budżetu państwa;
b) O zmianach ustawy o cmentarzach i chowaniu zmarłych;
c) O zmianach ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania;
d) O zmianach ustaw: kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, prawa o aktach stanu cywilnego.
Senat przyjął tylko pierwszą, nie chcąc wyprzedać postanowień konkordatu.
8 stycznia 1998 roku podpisano ustawę ratyfikacyjną.
25 marca 1998 roku nastąpiła uroczysta wymiana dokumentów ratyfikacyjnych w Rzymie.
Konkordat wszedł w życie miesiąc później.
Lipiec 1998 - do postanowień konkordatu dostosowano ustawodawstwo szczegółowe - kodeks rodzinny i opiekuńczy, kodeks postępowania cywilnego, prawo o aktach stanu cywilnego.
W Konstytucji z 2 kwietnia 1997 roku:
Preambuła - kompromis (obywatele Polski wierzący w Boga będącego źródłem prawdy, sprawiedliwości…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz