To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Glikopeptydy
Są to antybiotyki o dużych cząsteczkach, zbudowane z pierścienia peptydowego połączonego z dwiema cząsteczkami cukru.
Wankomycyna
Teikoplanina
Telawacyna
Mechanizm działania
Hamują syntezę peptydoglikanu. Wiążą się z końcami dipeptydowymi podstawowej cegiełki peptydoglikanu, które łączą się z innymi elementami ściany komórkowej, a to uniemożliwia polimeryzację.
Efektem jest śmierć komórki.
Działają tylko na bakterie Gram-dodatnie tlenowe i beztlenowe
Oporność
VRE - szczepy enterokoków oporne na wankomycyne. Szczepy o fenotyfie vanA są również oporne na teikoplaninę. Gen oporności VanA zlokalizowany jest na transpozonie Tn 1546. Szczepy o fenotypach VanB i VanC oporne są tylko na wankomycynę.
Pierwszy VRE w Polsce w 1999r
VISA - szczepy gronkowca złocistego średniowrażliwe na wankomycynę - pojawiły się w latach 90-tych. Mechanizm oporności związany ze zmianą przepuszczalności ściany komórkowej.
VRSA - szczepy gronkowca złocistego oporne na wankomycynę - pierwsze doniesienia w 2002 roku. Posiadają operon VanA w transpozonie Tn156 występujący u gatunków należących do rodzaju Enterococcus opisanych w 1968 roku.
GISA i GRSA - szczepy średniowrażliwe i oporne na glikopeptydy
Działania niepożądane
Wankomycyna:
Reakcje alergiczne
Zapalenia żył w miejscu wstrzyknięcia
Zespół czerwonego karku
Gorączka
Uszkodzenie słuchu
Uszkodzenie nerek
Neutropenia - pojawia się zwykle, gdy czas leczenia przekracza 14 dni
Teikoplania:
Ocenia się, że powoduje mniej działań niepożądanych niż wankomycyna, ale brak dużych badań porównawczych.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)