2. Gazy doskonałe, półdoskonałe i rzeczywiste
Gaz doskonały jest modelem fizycznym stworzonym w celu uproszczenia opisu fizycznego gazów rzeczywistych. Gaz doskonały ma następujące cechy: - cząsteczki gazu poruszają się chaotycznie we wszystkich kierunkach, - cząsteczki gazu nie posiadają własnej objętości i wszystkie mają identyczną masę, - odległości między cząsteczkami są dużo większe od rozmiarów cząsteczek, - pomiędzy cząsteczkami nie występują żadne oddziaływania wzajemne, z wyjątkiem chwili zderzenia, - zderzenia pomiędzy cząsteczkami są doskonale sprężyste.
Przez pojęcie gazu doskonałego należy rozumieć gazy hipotetyczne, które podlegają prawu Boyle'a - Mariotte'a, Gay - Lussaca czyli równaniu stanu gazów ( równanie Clapeyrona) oraz prawom Avogadra i Joule'a - Thompsona.
Prawo Boyle'a-Mariotte'a - objętości stałej ilości gazu doskonałego (lub objętości właściwe) przy stałej temperaturze są odwrotnie proporcjonalne do ciśnień bezwzględnych. przemiana izotermiczna T=const
Prawo Gay - Lussaca - objętości stałej ilości gazu doskonałego (lub objętości właściwe),
przy stałym ciśnieniu są wprost proporcjonalne do temperatury bezwzględnej.
przemiana izobaryczna p = const
Równanie stanu gazów doskonałych (Równanie Clapeyrona)
Zależność funkcji stanu od jednoczesnych wartości parametrów koniecznych i wystarczających do określenia stanu równowagi jej ciała.
Prawo Avogadra - przy jednakowych ciśnieniach i jednakowych temperaturach zawarte są w jednakowych objętościach gazów jednakowe ilości cząsteczek. Prawo Joule'a - Thompsona - na podstawie doświadczenia wykazano, że energia wewnętrzna gazu zależy tylko od jego temperatury.
Gazem półdoskonałym - jest gaz który spełnia równanie Clapeyrona i którego ciepło właściwe zależy od temp. Różni się od doskonałego tym, że w jego drobinach występują drgania. Atomy wchodzące w skład drobiny są więc ze sobą powiązane sprężyście.
Gaz rzeczywisty - oznacza każdą substancję w stanie gazowym. W warunkach niskiego ciśnienia i małej gęstości (duże odległości międzycząsteczkowe) oraz dostatecznie wysokiej temperatury (znacznie powyżej punktu krytycznego) gaz rzeczywisty zachowuje się podobnie do gazu doskonałego. W pewnyh warunkach gaz rzeczywisty można opisać za pomocą równania van der Waalsa uwzględniającego objętośc własną cząsteczek gazu
W SKRÓCIE: Gaz doskonały - posiada stałe ciepło właściwe (niezależne od temperatury i ciśnienia), nie zmienia stanu skupienia (nie ulega skropleniu) i można go traktować jako zbiór cząstek stanowiących punkty materialne. Ściśle podporządkowuje się prawom gazowym.
(…)
…) i można go traktować jako zbiór cząstek stanowiących punkty materialne. Ściśle podporządkowuje się prawom gazowym. W technice cieplnej jako gazy doskonałe możemy traktować:
a) gazy szlachetne jednoatomowe takie jak: hel, argon, neon, krypton,
b) gazy dwuatomowe dla ciśnień i temperatur nieznacznie odbiegających od otoczenia np. tlen, wodór, azot, tlenek węgla i ich mieszaniny.
Pozostałe gazy należy traktować…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)