To tylko jedna z 8 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Fundusze strukturalne UE
Pomoc zagraniczna to przekazanie określonych zasobów (pieniędzy, wiedzy, towaru, sprzętu wojskowego), które nie wynikają z działania rynku. Cechą charakterystyczną takiej pomocy jest jej przepływ międzynarodowy. Rozwój gospodarczy poszczególnych krajów na świecie jest bardzo zróżnicowany. Chociaż krajów rozwiniętych i bogatych jest o wiele mniej niż państw rozwijających się, to 60% całego światowego handlu skupia ta pierwsza grupa. Aby pomóc krajom biedniejszym w przeprowadzeniu niezbędnych reform albo zapewnieniu ich stabilności, udzielane są im środki na wszechstronny rozwój. Trafiają one do nich od rządów państw rozwiniętych przez bezpośrednią politykę. Przekazywanie środków pomocowych ma sens wtedy, gdy mimo ich przekazywania dawca sam nie traci, a biorca potrafi je efektywnie spożytkować i dzięki nim pomnożyć swoje efekty. Polska otrzymuje wsparcie w ramach programów pomocy zagranicznej od 1989 roku.
Polska jest obecnie największym odbiorcą bezzwrotnej pomocy. Największym programem bezzwrotnej pomocy dla naszego regionu był i jest nadal PHARE. Rozpoczął swą działalność w 1990 roku. Początkowo pomoc skierowana była tylko dla Polski i Węgier (stąd powstał skrót programu: Poland Hungary Assistance to Restructuring their Economie s ). Podstawę prawną programu stanowi decyzja Rady Unii Europejskiej nr 3906/89 (OJ L 375 z 23.12.1989), gdzie określone są formy pomocy, jak i jej terytorialny zasięg. Później na skutek przemian w regionie Europy Środkowej Unia Europejska postanowiła rozszerzyć zasięg programu o kolejne państwa. PHARE jest wydzieloną częścią budżetu UE, którą administruje Komisja Europejska. Część pieniędzy jest przekazywana w ramach programów narodowych i transgranicznych. Pieniądze te śa następnie przekazywane na mocy memorandów finansowych (umowy międzyrządowe) do krajów-beneficjentów i zarządzane przez ich administracje. Pozostałą częścią (rosnącą w latach 1995-1999) gospodaruje Komisja Europejska. Programy te są przeznaczone dla wszystkich krajów uczestniczących w PHARE i dlatego nazywane są programami wielonarodowymi. Wszystkie programy PHARE mają wydłużony czas realizacji w stosunku do budżetu państwa i trwają nawet kilka lat. Do 1996 roku ze środków programu korzystało 14 państw naszego regionu. Obecnie pomocą objętych jest 11 państw. Warunkiem otrzymywania pomocy jest realizacja reform ekonomicznych i politycznych umacniających gospodarkę wolnorynkową oraz demokratyczne rządy prawa.
Od początku funkcjonowania programu PHARE Polska jest jego największym odbiorcą. W latach 1990 - 1998 otrzymaliśmy prawie 1700 milionów EUR (około 27% całego budżetu PHARE na ten okres). Do 1996 roku ze środków programu korzystało 14 państw naszego regionu. Obecnie pomocą objętych jest 11 państw. Warunkiem otrzymywania pomocy jest realizacja reform ekonomicznych i politycznych umacniających gospodarkę wolnorynkową oraz demokratyczne rządy prawa.
(…)
… jest Narodowy Program Przygotowania do Członkostwa (NPPC), gdzie szczegółowo omówiono działania prowadzące nas do integracji z unijnymi strukturami. Postanowiono również, że jakakolwiek pomoc, która płynie z Unii, powinna być skoordynowana z innymi źródłami wsparcia (np. kredytami z instytucji międzynarodowych: Europejskiego Banku Inwestycyjnego czy z Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju). Aby udzielana…
…. Natomiast ze względu na charakter i del Fundusz Spójności jest instrumentem polityki strukturalnej. Realizacjęzaplanowano wstępnie na lata 1993-99. Zgodnie z propozycją Komisji Europejskiej (Agenda 2000) przedłużono jego działalność na najbliższe 7 lat (fo 2006 roku). Fundusz Spójności jest inaczej nazywany Funduszem Kohezji lub Europejskim Funduszem Kohezji. Jego budżet na lata 1994-1999 wynosił 15,5 mld ECU…
… pomocy w ramach programu OBNOVA są państwa powstałe po rozpadzie Jugosławii: Bośnia i Hercegowina, Chorwacja oraz dawna jugosłowiańska Republika Macedonii, korzystająca wcześniej także z programu PHARE. Innym rodzajem pomocy, ale już wewnątrz Unii fundusze strukturalne. Celem polityki strukturalnej jest zwiększenie spójności ekonomicznej i społecznej w Unii Europejskiej. Poprzez pomoc słabiej…
… dobrze rozwinięte, takie jak południowa Anglia, okolice Paryża czy Belgia oraz te, których poziom rozwoju znacznie odbiega od „średniej europejskiej”. Są nimi Grecja, Irlandia, Hiszpania oraz „regiony ultraperyferyjne” (tereny bardzo oddalone od UE, np. departamenty zamorskie Francji). Polityka strukturalna ma pomóc władzom centralnym i regionalnym słabiej rozwiniętych regionów w rozwiązaniu ich najważniejszych problemów gospodarczych. Polityka strukturalna jest też nazywana polityką regionalną lub regionalną polityką strukturalną.
W ramach polityki strukturalnej wyróżniono sześć celów:
CEL 1 - finansowe wspieranie rozwoju i dostosowania regionów słabo rozwiniętych;
CEL 2 - wspieranie restrukturyzacji regionów przygranicznych oraz obszarów uzależnionych od upadających gałęzi przemysłu;
CEL 3 - zwalczanie…
… Polski, możemy liczyć na pomoc w wysokości około 650 mln EUR rocznie, podzielona na trzy programy:
PHARE II - ok. 250 mln EUR,
ISPA (Instrument fo Structural Policies for Pre-accession - Przedakcesyjny Instrument Strukturalny) - ok. 250 mln EUR,
SAPARD (Support for Pre-accession Measures for Agriculture And Rural Developement - Przedakcesyjny Instrument Wsparcia dla Polnictwa i Obszarów Wiejskich) - ok…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)