To tylko jedna z 18 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Sprzężenie chemiosmotyczne Fosforylacja oksydacyjna Biologia komórki Uniwersalny przenośnik energii – ATP Adenozynotrójfosforan jest najpowszechniejszym akumulatorem i przenośnikiem energii we wszystkich żywych układach - ATP pod względem chemicznym jest zmodyfikowanym nukleotydem zbudowanym z zasady azotowej – adeniny, cukru – rybozy (tworzą one adenozynę) oraz z trzech reszt fosforanowych. Między resztami fosforanowymi występują dwa wysokoenergetyczne wiązania bezwodnikowe, których zerwanie powoduje uwolnienie określonych porcji energii. Budowa cząsteczki ATP (~ bezwodnikowe wiązanie wysokoenergetyczne) W komórkach zwierzęcych ATP powstaje w mitochondriach w procesie oddychania komórkowego, a w roślinnych oprócz mitochondriów w chloroplastach. ATP jest związkiem nietrwałym i nie może być wykorzystany w pracy ciągłej. Nie może być również przenoszony na większe odległości, z jednej komórki do drugiej, ani nawet w obrębie jednej komórki! W przypadku zwiększonego zapotrzebowania na energię w określonym rejonie komórki, wytworzony ATP jest przenoszony w mitochondriach (wędrówka mitochondriów wewnątrz komórki). ATP w procesie rozpadu – hydrolizy – odłącza jedną resztę fosforanową i przekształca się w ADP – adenozynodwufosforan; odłączenie jednej reszty fosforanowej powoduje wydzielenie porcji energii równej 30,5 kJ/mol (7,3 kcal z 1 mola wiązań). ADP może dalej ulegać hydrolizie, odłączając następną resztę kwasu fosforanowego, z wydzieleniem kolejnej porcji energii; tworzy się wówczas AMP – adenozymononofosforan. W sumie podczas hydrolizy ATP do AMP uwalnia się 61 kJ/mol energii. Powstawanie cząsteczek związków wysokoenergetycznych nazywamy fosforylacją; polega ona na przyłączaniu grupy fosforanowej do ADP (wiązaniem kowalencyjnym): ADP+ Pi › ATP. Energia, jaka jest potrzebna do powstania tego związku nie może być mniejsza niż 63 kJ/mol. Fosforylacja oksydacyjna zachodzi u wszystkich organizmów tlenowych w mitochondriach lub u bakterii w mezosomach i jest końcowym etapem oddychania tlenowego. Do syntezy ATP wykorzystywana jest energia elektronów i protonów; ostatecznym akceptorem elektronów przenoszonych przez układ przenośników elektronów jest tlen atmosferyczny: ADP + Pi + ZREDUKOWANY PRZENOŚNIK WODORU (NADH + H+ )
(…)
… łańcucha
oddechowego oprócz NADH, utleniany jest także bursztynian, jednak wchodzi do
szlaku w dodatkowym punkcie. Powstaje fumaran oraz cząsteczka FADH2
FADH2+
Elektrony i
protony pochodzą
z NADH+ + H+ oraz
FADH2
powstających we
wcześniejszych
etapach
oddychania
komórkowego.
Podsumowanie
ŁAŃCUCH ODDECHOWY to ostatni etap utleniania
biologicznego w oddychaniu tlenowym.
Zachodzi po cyklu kwasu cytrynowego…
…
błonowych dostarcza energii do pompowania
protonów z matriks do przestrzeni międzybłonowej.
W przestrzeni perymitochondrialnej występuje nadwyżka
protonów w stosunku do matriks, czyli powstaje gradient
protonowy.
Nadwyżkowe protony wracają do matriks przez
kanały jonowe białek tunelowych budujących ATPazę uderzają w resztę fosforanową, co powoduje
przyłączenie jej do ADP.
Jest to reakcja syntezy ATP zwana…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)