To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
FORMY WŁASNOŚCI MEDIÓW.
Można wyróżnić trzy podstawowe formy własności mediów: państwową, prywatną i społeczną. Wszędzie za wyjątkiem małych państw dominuje własność prywatna. Własność państwowa jest ograniczana, a w Niemczech ta forma własności jest prawnie zakazana. Mimo tego zakazu i w Niemczech i w innych państwach istnieją państwowe stacje skierowane do odbiorców zagranicznych. W Europie jest żywsza niż w USA tradycja wpływa państwa na media. Istnieje też media jako instytucje użyteczności publicznej, których celem nie jest działalność komercyjna, lecz pełnieni różnych funkcji społecznych. Własność społeczna może mieć najwięcej odmian. Media mogą należeć do partii, organizacji religijnej, samorządów lokalnych itp. Własność prywatna jest najpowszechniejsza i najbardziej rozbudowana. Krytykowana za prowadzenie do koncentracji, komercji, nie dbanie o interes społeczny. FORMY WŁASNOŚCI MEDIÓW AMERYKAŃSKICH.
Na rynku prasowym dominują grupy i koncerny prasowe. Koncerny występują tam w postaci chains ( umiejscowienie w jednej dziedzinie wydawniczej ) lub conglomerats (zaangażowane w różne dziedziny przemysłu). Istnieją koncerny zdominowane przez jednostkę Murdoch, Hearst, lub rodzinę ( Ochs-Salzburger, Graham ), koncerny, których właścicieli dzieli się między wielu udziałowców. Istnieją komercyjne i niekomercyjne sieci radiowe. Komercyjne: NBC, CBS, MBS, ABC. Niekomercyjne: American Public Radio, National Public Radio. Komercyjne sieci telewizyjne: NBC-TV, CBS-TV, ABC-TV. Oprócz tego działa telewizja publiczna Public Broadcasting Service.
FORMY WŁASNOŚCI MEDIÓW BRYTYJSKICH.
Wydawaniem prasy zajmują się kompanie i grupy prasowe. Jeśli chodzi o radio to w UK mamy BBC, które utrzymuje się wyłącznie ze składek abonamentowych, no i stacje komercyjne (dualizm). Telewizja publiczna to BBC nadająca dwa programy ogólnokrajowe- BBC 1, BBC2. Oprócz tego mamy telewizje komercyjne zrzeszone w federacyjną strukturę ITV. Prywatna forma własności jest trzymana w ryzach regulacjami narzuconymi w interesie publicznym.
FORMY WŁASNOŚCI MEDIÓW FRANCUSKICH.
We Francji, zamiast dominującej własności prywatnej, jak w krajach anglosaskich, spotykamy rozmaite stowarzyszenia wytwórców, kapitał państwowy, własność organizacji społeczno-politycznych, religijnych itp. Jako, że tu prywatyzacja mediów rozpoczęła się od 1982 roku nie powstały we Francji koncerny na miarę tych obecnych w USA czy w UK. Koncentracja nie doprowadziła tu do takiej unifikacji form własności. Istnieją obok siebie wszystkie możliwe formy własności mediów: koncerny, partie, organizacje wyznaniowe (Bayard Presse),samorządy itp. Publiczne radio to Radio France. Programy ogólnokrajowe nadawane są przez France-Inter, France-Culture, France-Info, Radio-Bleu, FIP. Ponadto działa 47 stacji lokalnych oraz 1740 prywatnych. We Francji działają dwa państwowe kanały telewizyjne: Antenne 2 i France Region 3. Telewizje prywatną reprezentują we Francji: Canal Plus, TF1, M6.
(…)
… emitowanych jest ponad dwieście programów radiowych. Mają w tym swój udział zwłaszcza programy lokalne nadawane przez prywatne rozgłośnie. Działają tu także dwie centralne rozgłośnie radiowe nadające programy za granicę. Deutsche Welle i Deutschlandfunk. Mają one statut instytucji rządowych. Telewizja publiczna emituje program na trzech kanałach. wieczorem (serwis kulturalny i edukacyjny). Prywatne stacje…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)