Formy do produkcji prefabrykatów
Forma - konstrukcja stanowiąca część składową stanowiska produkcyjnego elementów prefabrykowanych , której zadaniem jest uformowanie wyrobu o określonym kształcie z zachowaniem zadanych tolerancji i wyglądu zewnętrznego
Wybór materiału uzależniony jest od założonej krotności użycia formy oraz jej przeznaczenia użytkowego. W produkcji prefabrykatów najczęściej stosuje się formy:
metalowe - najczęściej stosowane; zapewniają dużą dokładność prefabrykatu; wykonywane z blach i kształtowników stalowych, rzadziej jako żeliwne
drewniane - stosowane przy produkcji małych partii wyrobów, elementów o szczególnych kształtach i naturalnym dojrzewaniu betonu ( odkształcenie drewna przy obróbce cieplnej ); dla przedłużeni żywotności najczęściej formy z drewna obija się blachą i wzmacnia płaskownikami a formy ze sklejki pokrywa się tworzywem sztucznym
z tworzyw sztucznych - ograniczony zakres stosowania; najczęściej wykonuje się niektóre części form
W zależności od rodzaju elementów, przyjętej technologii i organizacji produkcji i zapotrzebowania na elementy formy można sklasyfikować następująco:
stacjonarne niestacjonarne
pojedyńcze lub wielo sztukowe ( bateryjne)
poziome, pionowe, obrotowe, uchylne
przystosowane do różnych technik zagęszczania np. przez wibrowanie objętościowe, wibrowanie bezpośrednie ( wibratory wgłębne), wibrowanie pośrednie ( wibratory przyczepne), wirowanie, prasowanie, wibroodpowietrzanie itd.
przystosowane do realizacji różnych technik obróbki cieplnej np. w komorach, dołach , tunelach oraz formy wyposażone w układy grzewcze
Klasyfikacja form wg, rozwiązania konstrukcyjnego uwzględnia następujące czynniki:
sposób montażu i demontażu sztywność
zamki zamocowanie podczas zagęszczania mieszanki betonowej
sposób przemieszczania na linii produkcyjnej
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)