1) Człowiek egzystuje w środowisku, którego warunki fizyko-chemiczne nie sprzyjają przeżyciu. Organizm jest więc od niego odgrodzony. Są tzw. powierzchnie kontaktu między środowiskiem zewnętrznym a wewnętrznym: • Skóra, • Układ pokarmowy, • Układ oddechowy, • Układ moczowy, • Narząd płciowy (u kobiet). Są na nich wyspecjalizowane struktury: • Umożliwiają kontrolę wymiany materii i energii, • Otrzymują informację o zmiennych warunkach otoczenia, wykorzystywane do utrzy-
mania homeostazy, • Receptory skórne odbierają informacje z otoczenia kształtujące różne formy działania np. ucieczka, agresja. Jednocześnie te struktury zapewniają nienaruszalność biologiczną i integralność organizmu - nie pozwalają na wniknięcie obcych elementów biologicznych (komórki i białka) - strawie-
nie. Gdy jednak te ciała wnikną uruchamiają się mechanizmy ich niszczenia swoiste i nieswo iste. 2) Człowiek zbudowany jest z bilionów komórek o zróżnicowanej budowie i czynnościach. Współdziałanie tych komórek zapewnia sprawne działanie organizmu jako zintegrowane-
go systemu biologicznego. 3) Bezpośrednie środowisko życia komórek to płyn okołokomórkowy - środowisko we-
wnętrzne życia. Warunkiem prawidłowego przebiegu życiowych procesów wewnątrzkomórkowych jest utrzymywanie parametrów fizykochemicznych tego środowiska na względnie stałym pozio-
mie = homeostaza. Fizjologia to nauka o homeostazie.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)