To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Filozofia polityki to próba zastąpienia opinii o naturze rzeczy wiedzą o nich, próba poznania prawdziwego (dobrego) porządku polityki i natury rzeczy politycznych. Tematem są wielkie cele ludzkości, np. wolność.
filozofia
polityki
poszukiwanie źródeł, poszukiwanie prawdy
to znaczy, że ten dział filozofii ma znaczenie dla polityki
podejście całościowe
polityka zakłada naukę o dobru
szukanie rzeczy niezmiennych, wiedzy uniwersalnej
Filozofia polityki to nie jest:
myśl, bo myśl to refleksja nad ideami politycznymi niekoniecznie prawdziwymi; filozofia to pojęcie węższe niż myśl
teoria polityczna, bo ta zawiera sformułowania wskazań dotyczących szerszych działań politycznych opartych na opinii publicznej czy boskim objawieniu; filozofia opiera się na tym, co dostępne człowiekowi
nauka o polityce, bo w nauce jest metoda badawcza, narzędzie, metodologia, logika; w filozofii tego nie ma; ponadto filozofia zajmuje się wartościami, a te są nienaukowe
Początki filozofii polityki miały miejsce w Atenach. Strauss uważa, że dziś filozofia polityki podupada i sensowne jest studiowanie jedynie jej historii.
Nie ma sensu też badać wartości, bo konflikty między różnymi wartościami są nierozwiązywalne. Zaprzecza autorytetowi nowożytnej nauki, nie uznaje procesu historycznego za sensowny, ponieważ to, że ewoluujemy nie oznacza, że zrozumieliśmy człowieczeństwo. Nie ma dobrego społeczeństwa.
Klasyczna filozofia polityki
Klasyczna filozofia polityki to Platon i Arystoteles. Klasyczna to nie znaczy oparta na tradycji, ale wręcz przeciwnie: świeża, wolna od fanatyzmu. Wszelka późniejsza ma charakter wtórny.
Platon, „Prawa”:
przyczyną praw nie jest jakiś bóg ale człowiek;
prawodawców jest kilka rodzajów w zależności od ustroju
ustrój jest przyczyną praw, porządkiem, formą nadającą społeczeństwu charakter, jest formą życia, to całość
zróżnicowanie ustrojów zmusza do zastanowienia, który jest najlepszy
Arystotelesowskie dwie definicje dobrego obywatela w dwóch dziełach:
„Polityka”
„Ustrój polityczny Aten”
dobry obywatel to pojęcie relatywne, zależy od ustroju
dobry człowiek to pojęcie wszędzie znaczące to samo, pojęcie dobrego człowieka jest tożsame z pojęciem dobrego obywatela tylko w najlepszym ustroju, dobry obywatel to patriota i zwolennik cnoty
dobry obywatel to ten, co dobrze służy krajowi bez względu na ustrój i jego zmiany, to lojalny patriota
(…)
… rozlewu krwi, „ekonomizm to dojrzały makiawelizm”.
Monteskiusz: popiera angielskie dążenie do swobód politycznych i zastąpienie republikańskiej cnoty handlem i finansami.
Druga fala nowożytności (zrodziła romantyzm, idealizm niemiecki)
Rousseau: autor hasła bourgeois, wraca do klasycznego Platona. Korzeniem społeczeństwa cywilnego jest prawo do samozachowania. Jak najmniej odwołań prawa pozytywnego…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)