Filozofia polityczna Jana z Salisbury (XII w.)

Filozofia polityczna Jana z Salisbury - wiek XII, to wiek poszukiwań, ciekawości; konserwatyści są przeciwni temu, co nowe. Wcześniej - tradycjonalizm prawny (starsze jest lepsze). Intelektualiści dążyli do prawa, do „nowości”, do rozszerzania wiedzy. Jan z Salisbury był angielskim duchownym, filozofem, politykiem, był związany z dworem arcybiskupa Conterburg. Napisał traktaty polityczne, listy. Do polityki wprowadził naturę i naturalny rozum człowieka. Wszystko jest tworem Boga, natury lub człowieka. Państwo to imitacja natury, stanowi organizm, „ciało polityczne”: dusza = kler; głowa = monarcha; serce = senat; oczy, uszy, język = sędziowie i szefowie prowincji; ręce = armia i urzędnicy. Bóg jest twórcą natury i ludzkiego rozumu naturalnego. Według Jana najważniejsza jest głowa i dusza (król i kler). Zbyt duża władza króla jest niebezpieczna, bo może ścieśniać wolność kościoła. Król to „ziemski obraz Boga” - jeden z członów politycznego ciała, odpowiedzialny przed Bogiem. Ustrój - to mniej prawa i finansów, więcej moralności chrześcijańskiej. rola tyrana - boży bicz, dopuszczalne jest tyranobójstwo. Indywidualna akcja tyranobójcy - narzędzie Boga przeciw władzy naruszającemu prawa boże i ludzkie. ... zobacz całą notatkę