Filozofia - Platon

Nasza ocena:

5
Pobrań: 1890
Wyświetleń: 6307
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Filozofia - Platon - strona 1 Filozofia - Platon - strona 2 Filozofia - Platon - strona 3

Fragment notatki:


Platon - materia którą ma na myśli to raczej niebyt niż byt. Ale idea jest bytem w pełni tego słowa znaczeniu, wiec to, co jest materią nie może być bytem! Niebyt nie jest nicością - to coś, co jest, to byt inny niż idea. Z tak pojętej materii demiurg ukształtować tak jak artysta, architekt cały wszechświat. Czyli musiał mieć jakiś projekt - tym projektem są idee. Demiurg, tak jak materie i idee nie ma żadnego początku ani końca! Jest wieczny i niezmienny. Arche u Platona to zarówno demiurg, jak idea i materia. Rzecz przedstawiona TYLKO w późnym dialogu „Timaios” *Kwestia platońskiej etyki = klasyczna teoria czterech cnót! Nawiązał do Sokratesa ale w sumie rozwinął ją na swojej koncepcji duszy (3 rodzaje duszy) wg Platona 3 podstawowe wartości (cnoty) mądrość, męstwo, panowanie nad sobą (czasem tłumaczone jako umiarkowanie). Istnieje fundamentalna, najwyższa cnota, która splata je ze sobą - jest nią SPRAWIEDLIWOŚĆ. Wszystkie inne cnoty też można wywieść z idei sprawiedliwości, gdyż to ona jest fundamentalna.
*Koncepcja państwa u Platona - powstała na gruncie etyki - nie ma na myśli konkretnego państwa, tylko ideę państwa. Na czele państwa powinni stać filozofowie - bo nie są zbyt chętni do działań praktycznych i trudnienia się polityką - więc trzeba ich zmuszać do tego, żeby zajęli się państwem, no i dlatego, że w koncepcji duszy najwyższa jest dusza rozumna. Dalej jest wojsko, ale Platon mówi, że te siły zbrojne to nie są ci, którzy mają zapędy ekspansjonistyczne, tylko ci, którzy będą strzegli państwo przed agresją z zewnątrz - bardziej obrona przed agresorami niż ekspansja. Trzecim stanem są rzemieślnicy - to wytwórcy przedmiotów materialnych i oczywiście analogia do władz duszy wyraźnie czytelna - kiedy każdy z tych stanów robi to, co do niego należy, nie może się wychylać ani schodzić na manowce i wtedy w państwie panuje harmonia i porządek - dlatego trzeba strzec przestrzegania porządku przez wszystkie stany. Dwie formy polityki - polityka pospolita (ferowanie wyroków, wydawanie zarządzeń, próby unikania zła) oraz polityka prawdziwa (formy sprawowania rządów, pewien program edukacyjny, który ma prowadzić do poprawy człowieka) Jak mówi, jak poprawić ludzi zaczyna być bardzo mocno kontrowersyjny - pierwszy w dziejach tekst, gdzie pojawia się mocno i jasno określony program eugeniczny - pary powinny być wybierane ze względu na potomstwo i dobro państwa. Ale wiadomo, ze czasem pojawia się potomstwo ze źle dobranych rodziców - i w Platona należy je likwidować. Źródła procesów destrukcyjnych, które można zaobserwować w państwie - po pierwsze to własność prywatna (wszystko powinno być wspólne - nie tylko zdobyte poprzez pracę rzeczy, ale też np. małżonkowie), dzieci tez nie mogły by być wychowywane przez rodziców, tylko przez państwo - specjalni nauczyciele, którzy przejmują dzieci po urodzinach i kształtuję je tak, żeby przysłużyły się dobru polis.

(…)

… (i to było rewolucyjne) -> ale w takim razie ćwiczenia wojskowe też dla kobiet. Kobiety - dzieci miedzy 20 a 40, mężczyźni 25 - 35 - nigdy wcześniej i nigdy później! ARYSTOTELES
Urodził się w 384 p.n.e. w Stagirze, w Tracji, dlatego w średniowieczu nazywano go stagirytą oraz perypatetykiem (to oznacza przechadzanie się - bo w szkole Arystotelesa dyskutowane najważniejsze kwestie przechadzając się)
Wywodził…

Nauka zajmuje się tym co ogólne, zajmuje się uniwersaliami, ale te uniwersalia mają swoją podstawę w bytach jednostkowych (to później bardzo ważne w średniowieczu w sporze o uniwersalia) Każda rzecz jednostokowa/byt/substancja składa się z formy i z materii. Hylemorfizm -tak nazywa się tę koncepcję (od hyle - forma i morphe- ubstancja) to struktura bytu w koncepcji Arystotelesa. Forma…
…, natomiast materia to MOŻNOŚĆ lub POTENCJA - chodzi o to więc, ze forma jest tym, co aktualizuje byt, pozwala mu zaistnieć w sensie ruchomym, zmiennym. Cała rzeczywistośc to aktualizacja pewnej potencjalności. Eby uprawiać naukę powinniśmy pochwycić to, co w każdej rzeczy ogólne - a więc pochwycić jej formę. To co ogólne, Arystoteles nazywa istotą danej rzeczy - istota w sensie greckim to to, bez czego dana rzecz…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz