Filozofia nieanalistyczna, E. Husserl - omówienie

Nasza ocena:

3
Pobrań: 28
Wyświetleń: 595
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Filozofia nieanalistyczna, E. Husserl - omówienie - strona 1 Filozofia nieanalistyczna, E. Husserl - omówienie - strona 2

Fragment notatki:

E. HUSSERL (1859 - 1938)
Zaczął od problemów logiczno-matematycznych. Pochodzenie żydowskie (co pod koniec życia utrudniało mu pracę naukową).
Fenomenologia
Ocena sytuacji współczesnej kultury - znajdujemy się w stanie duchowej nędzy. Sceptycyzm zakwestionował normy, nie można zatem dłużej czekać. Sceptycyzm przejawia się przede wszystkim w upadku wiary w rozum, utraciliśmy wiarę w siebie samych, w sens świata, cel historii, ostateczną prawdę. Nawet nie próbujemy podejmować tych kwestii. A wynika to stąd, że pojmujemy racjonalizm zbyt wąsko - tylko w sensie wiedzy pozytywnej. Husserl jest radykalnym krytykiem pozytywizmu, czuje się sam prawdziwym pozytywistą.
Ocena stanu współczesnej nauki - nauka stała się mianem wartości absolutnych i ponadczasowych, co znajduje swój wyraz w uniwersalności nauk ścisłych. Chociaż nawet tu pojawił się sceptycyzm, który przenika prawdziwościowy sens nauk przyrodniczych (podważenie fizyki Newtonowskiej, teorii ewolucji Darwina, logiki). Zagrożenie nauk pochodzi stąd, że przestały być gałęziami filozofii. Powinna istnieć nauka, która będzie badała czemu nauka jest nauką, która by pytała o absolutną prawdę. Husserla niepokoi to, że z nauki zostało wykluczone myślenie źródłowe, związała się z techne (???). Każda nauka ma u swych podstaw założenia, którymi się posługuje, ale których nie bada. Nauki nie są zatem jeszcze naukami (np. biologia używa pojęcia „życie” i analizuje formy życiowe, ale nie odpowiada na pytanie „co to jest życie?”).
Ocena filozofii - od XIX w. widać jej upadek, czy wręcz regres. Nie ma jedności filozofowania, nie ma wspólnych poszukiwań prawdy, stała się rodzajem literatury. Nikt nawet nie marzy o uniwersalności filozofii. Niepokoił go najbardziej psychologizm - oparcie podstaw poznania na aktach natury psychologicznej. Przeczy temu, aby prawdy logiczne były indukcyjnym uogólnieniem faktów psychologicznych. Rozumowanie zawsze przebiega wg schematów logicznych. Sami pozbawiamy się możliwości poszukiwania obiektywnej, absolutnej prawdy. Krytykuje filozofię światopoglądową (Dilthay) - to coś, co ma charakter praktyczny, a nie teoretyczny.
Wnioski - nie można czekać, rezygnować z „wieczności” - woli zbudowania ścisłej nauki filozoficznej, która będzie uniwersalna, wspólna, zachowująca ważność raz na zawsze wobec wszystkich. Filozof to funkcjonariusz ludzkości - filozofia musi odkryć sens ludzkości, historii. Nauka musi być absolutnie ugruntowana, jej celem jest orzekanie z totalną pewnością i ważnością. Postawa fenomenologiczna to fundamentalizm. Czysta fenomenologia staje się podstawą filozofii. Husserl nazywa siebie filozofem radykalnego punktu wyjścia. Na początku trzeba wykluczyć wszelkie przekonania, wszelkie sądy o świecie, proponuję podstawę transcendentalną (daleką od rzeczy świata).


(…)

… dogmatyczne (szukanie wiedzy absolutnej, niepowątpiewalnej), Przyjmuje istnienie oczywistości ostatecznych (istnienie transcendentalnej subiektywności).
- (Ingarden:) problem statusu redukcji transcendentalnej. Czy nie modyfikuje ona tego, co jest nam dane w doświadczeniu? Husserl rozdziela istotę od istnienie. Z góry przesądza też uprzywilejowane istnienie subiektywności transcendentalnej. Uważa…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz