W kilku punktach wymienione są podstawowe cechy każdego z systemów filozoficznych. Wśród omówionych autorów: Platon, Arystoteles, Immanuel Kant, Zygmunt Freud, Fryderyk Nietzsche, Martin Heidegger, Jean Francois Lyotard, Zygmunt Bauman, Slavoj Zizek, Tomasz z Akwinu. Jej objętość to 5 stron w formacie doc.
1. Platona
system filozoficzny zwany obecnie idealizmem platońskim
znaczeniem pojęcia bytu
prawdziwy wieczny byt to idee
rzeczywistość materialna jest odbiciem wiecznotrwałych, niezmiennych idei
zmiana jest złem, ponieważ z każdą zmianą wszystkie rzeczy oddalają się coraz bardziej od pierwotnych idei
stałość jest czymś boskim
świat materialny jest zły, a świat duchowy - jako niezmienny - jest dobry
idee tworzą hierarchię - najwyższą ideą jest idea dobra, obdarzająca inne idee bytem i poznawalnością
świat idei i świat materialny są odseparowane i nawzajem się nie przenikają
ludzi od reszty świata materialnego odróżnia to, że mają duszę, która pochodzi wprost ze świata idei
2. Arystotelesa
chrześcijańska odmiana zwana tomizmem jest do dziś oficjalną filozofią Kościoła Katolickiego
trichotomiczny podział nauk: teoretyczne, praktyczne, pojetyczne(wytwórcze)
nauki teoretyczne są najbardziej wartościowe, a tym samym najwyżej usytuowane w hierarchii, ze względu na fakt, że opisują wiedzę dla samej wiedzy
ludzie nie posiadają ukrytej pamięci idealnego świata, lecz cała ich wiedza pochodzi z doczesnego doświadczenia
ludzie rodzą się z niezapisanym umysłem, który zapełnia się myślami na skutek codziennych doświadczeń życiowych
logika jako metoda porządkowania myślenia według jego formy, a nie treści
sąd nie może być zarazem prawdziwy i fałszywy (zasada sprzeczności)
Dusza stanowi formę życia organicznego. Dusza ludzka stała się najdoskonalszą z form; jedyną, która posiadła zdolność rozumienia świata zewnętrznego i świadomość samej siebie. Jako najdoskonalsza jest też najbliższa połączenia się z Bogiem. Dusza jest jednak tylko formą materii, nierozerwalnie z nią związana. Dusza i ciało człowieka tworzą więc swoistą całość, a nie dwa oddzielne byty
3. Immanuela Kanta
filozofia krytyczna lub transcendentalna, zakładająca, że podmiot jest poznawczym warunkiem przedmiotu
zniesienie opozycji pomiędzy racjonalizmem a empiryzmem
rewizja dotychczasowych koncepcji w dziedzinie teorii poznania
czas i przestrzeń są formami, w które zostają wtłoczone nasze wrażenia zmysłowe
nasz rozum spekulatywny tworzy idee Boga, duszy i kosmosu
Obok rozumu spekulatywnego istnieje rozum praktyczny. Jego domeną są prawdy o charakterze regulatywnym, czyli - innymi słowy - normatywnym
wolna wola jest konieczna, żeby zasady moralne miały sens
4. Freuda
koncepcje funkcjonowania umysłu ludzkiego, odrzucające racjonalność ludzkich wyborów i zachowań na rzecz czynników irracjonalnych i emocjonalnych
wpływ na nauki o kulturze, religioznawstwo i inne nauki społeczne (Totem i tabu, Kultura jako źródło cierpień)
(…)
… jego pozoru, który przesłania prawdę o życiu i przez to pomaga je znosić. Z żywiołu apolińskiego wyrastają sztuki obrazowe - poezja, malarstwo i rzeźba
>dionizyjskość, żywioł będący istotą życia, dzika nieokreśloność, chaotyczność i nieokiełznanie
>moralności panów pierwotnym jest pojęcie dobra, pojmowanego jako wszystko, co wzmaga poczucie mocy jednostki
>Moralność niewolnicza bazuje z kolei na pojęciu zła…
…
>poststrukturalizmu
>poststrukturalizmu
>upadek "wielkich metanarracji oświeceniowych": wyzwolenia racjonalnego podmiotu oraz historii jako rozumnego postępu
8. Baumana
>postmodernizm
>Znawca i interpretator Holocaustu
>holocaust i systemy totalitarne były wynaturzoną, ale logiczną konsekwencją nowoczesności
>Obozy koncentracyjne były swoistym laboratorium, w którym testowano jak dalece właściwe nowoczesności…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)