Fenomenologia - E. Husserl M. Scheler(1874-1928)

Nasza ocena:

3
Pobrań: 161
Wyświetleń: 770
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Fenomenologia - E. Husserl M. Scheler(1874-1928) - strona 1 Fenomenologia - E. Husserl M. Scheler(1874-1928) - strona 2

Fragment notatki:


Fenomenologia - E. Husserl (1859-1938), M. Scheler(1874-1928). W tym samym mniej więcej czasie, co w Ameryce pragmatyzm a we Francji bergsonizm, w Niemczech pojawiła się fenomenologia . Broniła ona wiedzi apriorycznej i przedmiotów idealnych wbrew empiryzmowi i naturalizmowi. Jej inicjatorem był Husserl. Rozwinął on fenomenologiczna teorie poznania i bytu. Scheler, rozbudował fenomenologiczną psychologię, etykę i filozofię religii. Fenomenologia zajęła w filozofii niemieckiej to przodujące stanowisko, które w poprzednich pokoleniach miał kantyzm. Husserl studiował w Lipsku matematykę, fizykę, filozofię i astronomię. W Wiedniu uczęszczał na wykłady Franza Brentano, które wywarły duży wpływ na jego późniejszą filozofię. Już jako człowiek dojrzały (około 1908 roku), Scheler poznał poglądy Husserla. Scheler poznał poglądy Husserla około 1908 roku już jako człowiek dojrzały. Stanowili z Husserlem typy umysłu zupełnie odmienne: Husserl stawiał zagadnienia z teoretycznej, Scheler głównie z praktycznej filozofii. Husserl myślał bardziej abstrakcyjnie, Scheler bardzo konkretnie. Husserl był racjonalistą a Scheler intuicjonistą. Hisserl budował filozofię o charakterze ponadczasowym, Scheler zaś związana z aktualnymi sprawami swego czasu. Od tych dwóch myślicieli, tak bardzo rózniących się między sobą, wywodzą sie również dwa typy fenomenologii. Krytyka psycho logizmu . Husserl w swojej pierwszej książce wywodził, że przedmioty matematyczne, i tak samo logiczne, są wytworami umysłu i dlatego podlegają prawom psychologicznym. W tym stanowisku nie był odosobniony, gdyż w końcu XIX wieku byl to pogląd przeważający. Potem jednak (około 1900 roku) Husserl to stanowisko porzucił: ze zwolennika psychologizmu stał się jego wrogiem. Jego argumentacja od razu została powszechnie uznana. Nawiązał w niej do Brentany, a zwłaszcza do Twardowskiego, do jego rozróżnienia między aktem psychicznym a przedmiotem aktu i wskazał, że prawdy logiczne nie należą do procesu psychicznego, nie dotyczą aktów psychicznych, lecz przedmiotów idealnych: pojęć, zdań, teorii. ... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz