Pojęcie integracji. Termin integracja pochodzi z języka łacińskiego, w którym integratio oznacza proces scalania, łączenia się określonych elementów w całość.
W kontekście Unii Europejskiej integracje można rozpatrywać w perspektywy historycznej, terytorialnej i przedmiotowej. Z przedmiotowego punktu widzenia Unia Europejska jest wspólnotą kulturową, społeczną, polityczną, prawną, a przede wszystkim ekonomiczną. Początkowo Unię Europejską starano się budować tylko w oparciu o realia ekonomiczne, jednak od momentu gdy integrację tę przeniesiono również na płaszczyznę polityczną, zaczęto sobie uświadamiać, że zjednoczenie Europy powinno uwzględniać różnice kulturowe zarówno w wymiarze państwowym jaki i regionalnym oraz lokalnym. Ze względy na podmiot integracji może ona również objąć wielu aktorów wydarzeń międzynarodowych. Podstawowym podmiotem integracji europejskiej jest państwo, ale uczestniczą w niej także regiony, miasta, instytucje, grupy społeczne itd. Należy pamiętac, że pomimo iż używamy terminu integracja europejska, to próby integracji są podejmowane także z pozaeuropejskimi regionami świata: Ameryką Północną, Ameryką Południową, Afryką i Azją.
Elementy składowe integracji Współpraca w przypadku integracji międzynarodowej taka współpraca ma miejsce gdy uprawiana przez jeden rząd polityka jest uznawana przez jego partnera jako realizację ich własnych celów będących rezultatami procesu politycznej koordynacji. Lub inaczej współpraca występuje gdy pokojowe kontakty między państwami charakteryzują się powtarzalnością i rozszerzają się na inne państwa.
Konwergencja jest to proces pojegający na osiągnieciu zbieżności oraz zbliżaniu podstawowych wskaźników ekonomicznych, zmniejszaniu różnic gospodarczych oraz politycznych
Harmonizacja, czyli ujednolicenie, dopasowanie, dostosowanie, zmierzanie do podobieństw. Termin ten odnosi się nie tylko do jedności, ale także różnorodności. Pozwala deklarowaniu potrzebę wzmocnienia jedności przy równoczesnym pielęgnowaniu różnorodności. W związku z tym że zjawisko harmonizacji wywołało obawę przed zanikiem np. tradycji narodowych paradoksalnie wywołało ono postulaty odnośnie ochrony różnorodności. Termin ten najczęściej odnosi się do systemów prawnych
Koordynacja jest to termin zbliżony do harmonizacji, który również oznacza zharmonizowanie oraz uzgodnienie, jednakże koordynacja w porównaniu to harmonizacji, która w studiach europejskich jest częściej stosowana w odniesieniu do prawa ma szersze zastosowanie, np. koordynacja polityk sektorowych, koordynacja zachowań państw. Współpraca międzynarodowa wsparta konwergencją, harmonizacją i koordynacją przy wykorzystaniu instytucji międzynarodowych w efekcie warunkuje pojawienie się integracji.
(…)
…, czy niemiecki Shwarze Front.
Kilkakrotnie jednak udało się zjednoczyć europejski ruch federalistyczny - za przykład służyć może utworzenie w Wiedniu przez Richarda Coudenhova-Kalergiego ruchu Paneuropy , który to propagował ideę Stanów Zjednoczonych Europy, opartą naturalnie na zasadach federalizmu. Powstała w 1922 r. organizacja wykluczała jednak Anglię i Rosję, które miały ustanowić własne związki.
Paneuropa opierać miała się na zasadzie równości i poszanowania suwerenności jego członków, a fundamentem miała być unia celna i monetarna (brzmi znajomo, prawda?)
W 1929 r. francuski minister spraw zagranicznych, Aristide Briand wygłosił przemówienie, którego tematem była apel o stworzenie więzi federalnej. W jego wypowiedzi istniała jednak sprzeczność - federacja wg niego nie mogła umniejszać absolutnie suwerenności żadnego z zaangażowanych państw. W 1930 r. natomiast podwładny Brianda, Alexis Leger przedstawił rozwiązania instytucjonalne dla koncepcji swojego przełożonego.
Chęć przystąpienia do koncepcji Brianda wyraziła jednak tylko Jugosławia, co spowodowało, że projekt integracji, odesłany przez Zgromadzenia Ogólne Ligi Narodów do specjalnej komisji, jak określa Popowicz `umarł śmiercią naturalną…
…. Działania wykonawcze, ich zdaniem, powinny następować w oparciu o akt o federacji zainteresowanych państw.
Ciekawe teorie głosił też federalizm rewolucyjny, który za niezbędną uważał rewolucją, swoistą współczesną wiosnę ludów.
„Poprzez oddanie we wspólne zarządzanie produkcji bazowej (węgla i stali) nowej instytucji Wysokiej Rady, której decyzje będą się wiązać Francję, Niemcy i inne kraje, które przystąpią do Wspólnoty, zrealizuje się pierwsza konkretna więź federacji europejskiej, niezbędnej dla zachowania Pokoju” te słowa Roberta Schumana z 9 maja 1950 r. świadczyły o chęci zbudowania przez „ojców założycieli” Wspólnot Europejskich, zjednoczonej federacyjnej Europy.
Pierwszy przewodniczący wspomnianej przed chwilą Wysokiej Rady, Jean Monnet stwierdził, że „Rada stanowi pierwszy zalążek państwa…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)