Faza glinianowa C3A - wykład

Nasza ocena:

3
Pobrań: 98
Wyświetleń: 1785
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Faza glinianowa C3A - wykład - strona 1 Faza glinianowa C3A - wykład - strona 2

Fragment notatki:

Faza glinianowa C3A - składa się z krystalicznego glinianu trójwapniowego (3CaO*Al2O3) oraz szkła glinianowego o składzie takim samym lub zbliżonym do glinianu trójwapniowego. Przy bardzo szybkim schładzaniu klinkieru krystalizacja fazy glinianowej w ogóle nie zachodzi i powstaje wówczas glinian trójwapniowy wyłącznie w postaci szklistej. Przy nieco wolniejszym schładzaniu obok szkła glinianowego powstają drobne i źle wykształcone kryształy C3A. Przy przemysłowej szybkości schładzania klinkieru, faza glinianowa składa się z mniej lub lepiej wykształconych kryształów C3A oraz szkła glinianowego. Glinian trójwapniowy podobnie jak faza krzemianowa (tj. C3S i C2S) może tworzyć roztwory stałe z wieloma tlenkami (na drodze podstawień izomorficznych). Ocenia się, że ilość podstawień izomorficznych (w przeliczeniu na tlenki) takich atomów jak: Fe, Mg, Si, Na, K może w stałych roztworach C3A dochodzić do 10% wag. W klinkierze przemysłowym krystaliczna forma C3A może występować w trzech odmianach polimorficznych: a)regularnej, b)tetragonalnej, c)rombowej. C3A należy do glinianów wyspowych. Zbudowany jest z pierścieni sześcioczłonowych, składających się z sześciu tetraedrów glinotlenowych [AlO4]-5. Pierścienie [Al6O18]-18 są związane ze sobą przez atomy Ca, które wszystkie wykazują koordynację 6 (są otoczone sześcioma atomami tlenu). Długość wiązań Ca-O jest niejednakowa, co dowodzi niesymetryczne osłonięcie atomów wapnia przez tlen 9podobnie jak w przypadku C3S). Faza ferytowa (glinożelazianowa) C2(AF) - składa się z krystalicznego roztworu stałego oraz szkła żelazistego o składzie zbliżonym lub takim samym jak wykazuje krystaliczny roztwór stały. Roztwór stały fazy glinożelazianowej stanowi ciągły szereg wyznaczony w układzie CaO-Al2O3-Fe2O3, przez prostą przebiegającą od C2F do hipotetycznego (nie istniejącego realnie) związku C2A. W pierwszym członie szeregu roztworu fazy glinożelazianowej tj. C2F, niektóre atomy Fe mogą być podstawione (zamienione) przez jony Al. W miarę ilość podstawień Al. W miejsce Fe zmienia się skład roztworu. Rzeczywisty skład fazy ferytowej dany jest wzorem: C2ApF1-p, gdzie p - zmienia się od 0-0,7. Zatem ciągły szereg roztworów fazy ferytowej rozpoczyna się od C2F i w miarę wzrostu udziału odmian Al. Zmienia się w sposób ciągły, tworząc takie połączenia jak:C6AF2 (p=1/3), C4Af (p=1/2), C6A2F (p=2/3). Przy podstawieniu ponad 70% jonów Al. W miejsce jonów Fe, ciągłość szeregu urywa się i w układzie obok fazy ferytowej pojawia się faza glinowa tj. C3A. Wcześniej sądzono, że skład fazy glinożelazianowej odpowiada składowi jednego z członów szeregu roztworu stałego, a mianowicie C4AF zwanego brownmillerytem. Dla podkreślenia nieprawidłowości takiego poglądu w nowszej literaturze przedmiotu zaczęto oznaczać fazę ferytową symbolem C2(AF) porzucając stosowanie symbolu C

(…)

… podstawień takich atomów jak: SI, Ti, Mn, Cr, Mg. Fazy drugorzędowe - do faz o mniejszym, ale istotnym znaczeniu zalicza się wolny tlenek wapnia (CaO) tzw. wolne wapno i wolny tlenek magnezu (MgO). Istnienie niezwiązanego CaO i MgO jest spowodowane trudnościami, jakie się napotyka w warunkach przemysłowych w takim zestawieniu składów surowców i takim prowadzeniu wypału klinkieru, by uzyskać całkowite…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz