To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
FACTORING
Jest umową nienazwaną, nie uregulowaną w k.c.
Polega na krótkoterminowym finansowaniu dostaw towarów i usług przez podmiot, który pośredniczy w transakcjach między dostawcą, a odbiorcą.
W umowie występują 2 strony:
Faktor - najczęściej bank lub wyspecjalizowana firma factoringowa.
Zobowiązany jest do nabycia należności faktoranta z tytułu realizowanych przez niego dostaw towarów i usług. Należności nabywa on na zasadzie cesji, przejmuje dokumenty finansowe i płaci faktorantowi ok. 75% - 80% wartości faktury.
Faktorant - podmiot gospodarczy, który dostarcza towary i usługi. Korzystający z usług faktora.
Dostawca wykonuje usługę, wystawia fakturę, która jest przejmowana przez faktora, płatność z tytułu faktury jest również na rzecz faktora.
Dostawca nie odpowiada za ewentualne niezapłacenie faktury (tę odpowiedzialność przejmuje faktor). Jest to metoda pozwalająca zwiększyć płynność finansową przedsiębiorstwa (jest ono pewne, że otrzyma co najmniej 75% faktury).
Faktorant otrzymuje część należności z faktury. Pozbywa się kłopotów z nie uregulowanymi należnościami. Obowiązek egzekwowania należności od odbiorcy należy do faktora. Gdy odbiorca staje się niewypłacalny, faktor musi i tak zrealizować część wartości faktury (75%).
Rodzaje factoringu:
Factoring właściwy (pełny) (standardowy)
Polega na nabywaniu przez faktora należności dostawcy od jego odbiorców wraz z jednoczesnym prowadzeniem przez faktora zarządzania wierzytelnościami dostawcy. (Faktor prowadzi księgowość, usługi doradcze, związane z przepływem pieniądza oprócz nabywania należności dostawcy).
Factoring niewłaściwy (niepełny) (z regresem)
Nie występuje element zarządzania wierzytelnościami.
Warunki skuteczności umowy factoringu:
należności dostawcy nie mogą podlegać wzajemnym roszczeniom bądź potrąceniom
dostawcy towarów muszą być zgodnie z zawartą wcześniej umową i musi istnieć potwierdzenie zamówienia
umowa musi być zawarta na piśmie
kwoty wynikające z dokumentów finansowych muszą być tymi samymi, które wcześniej występowały w umowie
FORFAITING
Zaniechanie praw do czegoś. Bezpośrednio wiąże się z pojęciem wierzytelności.
3 strony umowy:
Instytucja forfaitingowa (Forfaiter)
Sprzedawca bądź dostawca zbywający wierzytelność (Forfaitysta (Forfetysta))
Kontrahent forfetysty 4 rodzaje wierzytelności:
Handlowe
Wekslowe ich dotyczy forfaiting
Leasingowe
Kredytowe
(…)
… oraz z przejęciem ryzyka wypłacalności korzystającego (leasingobiorcy).
Obie umowy (factoring i forfaiting) są zbliżone do siebie, obie dotyczą nabycia wierzytelności.
Różnice:
W umowie factoringu nabywca wierzytelności zawsze ponosi ryzyko wypłacalności dłużnika, w umowie forfaitingu tylko w formie niepełnej
Umowa factoringu dotyczy wierzytelności krótkoterminowych, natomiast forfaitingu średnio…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)