Ewolucja historyczna prawicy Prawicą określano początkowo obrońców monarchii i kościoła we franc. Zgromadzeniu Narodowym – dlatego tylko, że zasiadali po prawej stronie przewodniczącego – naprzeciw zwolenników radykalnych zmian ustrojowych. E. Burke Wydane w 1790 Rozważania o rewolucji we Francji można uznać za początek doktryny konserwatyzmu- ewolucjonizmu i koniec epoki oświecenia. Znajdujemy w jego doktrynie elementy, które sprawiają, że można go uważać za liberała i demokratę. Burke był zwolennikiem ewolucyjnych zmian, szacunku dla twórczości, dziedzictwa wcześniejszych pokoleń. Uważał, iż pozbawione sensu jest niszczenie i budowanie świata od zera. Burke rewolucję traktował jako niedozwolone zerwanie ciągłości historycznej. Naród jest dziełem wielu generacji, tych przeszłych, obecnych i przyszłych. Żadna generacja nie ma prawa podejmowania decyzji w imieniu pozostałych. Rewolucja jest właśnie taką nieuprawnioną decyzją. Burke godził się jednak, z pewnymi "zdobyczami rewolucji" i zamierzał włączyć je do wartości mających zostać konserwowanymi. Pisał o tym w 1790 roku, jeszcze zanim jakobini urządzali swe masowe mordy, lecz wiedział z pism Rousseau i Holbacha, że francuskie wizje polityczne, jako zbyt abstrakcyjne, wyrozumowane i pełne pogardy dla tradycji są skazane na niepowodzenie. J. de Maistre Przeciwnicy rewolucji francuskiej wysuwali przeciwko niej dwa podstawowe rodzaje zarzutów, z których wyłaniają się dwa podstawowe typy konserwatyzmu: 1/ jest ona zaprzeczeniem tradycji i powolnego, naturalnego procesu rozwoju społeczeństwa - pogląd taki prowadzi do konserwatyzmu o charakterze ewolucyjnym; 2/ jest ona zaprzeczeniem wizji świata, jaką ma Bóg, a która uzewnętrzniała się w porządku przedrewolucyjnym. Stanowisko to, głęboko teocentryczne, w iedzie ku tradycjonalizmowi. J. de Maistre jest ojcem tej drugiej tezy. Jego filozofia polityczna zasadza się na przekonaniu, że porządek wszelkich wspólnot politycznych opiera się na szeregu praw naturalnych, które człowiek może poznać badając różnorakie społeczeństwa. Powszechność występowania takich zjawisk jak rodzina, własność, społeczeństwo, władza, religia wiedzie do przekonania, że są to zasady i instytucje, które nie mają
(…)
… dla
wszystkich, a także praw wyborczych dla kobiet.
Marks
Wg Marksa podstawowym motorem historii jest walka klas. Państwo – to narzędzie panowania klasowego.
Marks przewidywał, że w związku z koncentracją kapitału i kryzysem nadprodukcji nastąpi nasilenie się
walki klasowej co podważy trwałość państwa – nastąpi rewolucja, po której pierwszym etapem będzie
„dyktatura ploretariatu” – panowanie klasy robotniczej i stopniowe…
… także dwie silne partie, które w naszym odczuciu można
byłoby zaliczyć do partii lewicowych.
W latach 60. XX wieku pojawiła się Nowa lewica. Tym mianem określa się w skrócie różne grupy
odwołujące się do idei ekologicznych, internacjonalistycznych, feministycznych, a także pacyfistycznych.
…
… wszelkie okoliczności? Tym niemniej nic fałszywszego. Lud najlepiej
ukonstytuowany to ten, który ma najmniej pisanych praw konstytucyjnych; bowiem wszelka konstytucja
pisana jest niczym"
Ch. Maurras
Niedoścignionym wzorem dla Maurrasa stała się monarchia absolutna, którą reprezentowało np. państwo
Ludwika XIV. Nigdy jednak nie określił się jako konserwatystę, co było określeniem pejoratywnym we
Francji…
… ultraprawicowy, głównie ze względu na całkowitą przeciwstawność do nurtu
liberalnego w ówczesnych Niemczech
prawicowa[1][2] doktryna polityczna powstała w okresiemiędzywojennym we Włoszech, sprzeciwiająca się
demokracji parlamentarnej,głosząca kult państwa (statolatrię, totalitarne silne przywództwo, terror
państwowy i solidaryzm społeczny). Faszyzm podkreślał wrogość wobec zarówno liberalizmu, jak i
komunizmu. Początkowo nazwa odnosiła się tylko do włoskiego pierwowzoru, później była stosowana
wobec pokrewnych ruchów w latach 20. i 30. XX wieku. Doktryna faszystowska została ogłoszona zaraz
po I wojnie światowej przez Benito Mussoliniego, który w roku w 1919 założył organizację znaną
jako Związki Kombatanckie (Fasci di Combattimento), przekształconą w roku 1921 w Narodową Partię
Faszystowską (Partito Nazionale…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)