Dokładna tematyka notatki jest następująca: prekursor etyki, Sokrates, intelektualizm etyczny, Arystoteles, J. de La Mellrie, D. Diderot, J.A. Condorcet, preskryptywizm, R.M. Hare, imperatywizm, Ch.L. Stevenson, emotywizm, A.J. Ayer, R.Carnap, M. Ossowska, A. Comte, J.S. Mill, J. Bentham, etyka zawodowa, zasada kompetencji i profesjonalizm, zasada tajemnicy zawodowej, czy też poufności informacji, zasada konfliktu interesów jako zasada etyki prawniczej, zasada honorowania wynagradzania, zasada reklamy i akwizycji, podstawowe sankcje za naruszanie norm etyki prawniczej, sprzeczne z godnością zawodu i niedopuszczalne, zasada granic wolności słowa, etyka adwokacka, etyka radcowska, adwokat, radca prawny, sędzia, prokurator, tajemnicę treści sprawy, tajemnicę treści wywiadu dziennikarskiego, tajemnicę służbową, tajemnicę, tajemnicę państwową, poufność informacji, zawód prawnika, profesjonalizm.
Etyka prawnicza
Etyka (z greckiego éthikós - zwyczajny; éthos - obyczaj, zwyczaj), jedna z klasycznych dyscyplin filozofii, zajmująca się moralnością i jej zasadami traktowanymi bądź to jako przedmiot analiz, opisu i wyjaśnień, bądź jako postulat i zadanie - coś, co wymaga dopiero opracowania od strony normatywnej. W związku z tym rozróżnia się etykę opisową, zw. też - etologią, i etykę normatywną, określaną czasem mianem etyki właściwej, dzielącą się na aksjologię, czyli teorię wartości, i deontologię, czyli naukę o powinnościach. Obie odmiany etyki mogą z sobą współistnieć i w praktyce często współistnieją w traktatach etycznych.
W każdym społeczeństwie obowiązują jakieś odwieczne normy etyki ogólnej, stanowiące podstawę oceny moralnych i niemoralnych zachowań ludzkich, za pomocą kryteriów dobra i zła. Na gruncie etyki ogólnej, nie w każdym już jednak społeczeństwie, i w zasadzie głównie w drugiej połowie XX wieku w krajach Zachodu, zaczęły się kształtować bardziej skonkretyzowane normy etyki zawodowej, określające postępowanie przedstawicieli danego zawodu, przybierając często formę kodeksu etycznego, opisującego akceptowany społecznie ideał. Rys historyczny
Rys historyczny i teoretyczna refleksja nad naturą moralności, a także ocena rozumienia pojęcia etyki w różnych epokach i grupach społ. z reguły poprzedza i uzupełnia ustalenia dotyczące tego, co dobre i złe, wskazanie wynikających z tego rozróżnienia powinności człowieka i zbudowanie spójnego systemu dyrektyw: zaleceń i zakazów, które winny określać postępowanie moralnie pozytywne, a także pomóc przekształcić moralność faktycznie istniejącą w pożądaną z punktu widzenia przyjętego ideału. Współczesna etyka opisowa czerpie wiele z nauk filoz. i społ.: psychologii, socjologii, antropologii itp., starając się, obok wskazania gł. mechanizmów rozwoju moralności, zrozumieć ją jako zjawisko psychologiczno- społeczne, np. jako formę świadomości społ. o określonych funkcjach i strukturze. Badane są i opracowywane, a nawet ujmowane w formę tzw. kodeksów, normy postępowania związane z konkretnymi dziedzinami życia - stąd różne postaci etyk szczegółowych, najczęściej zawodowych: etyka lekarska, adwokacka, nauczycielska, etyka biznesu itd., ale też takich, które skupiają się na problemach pojawiających się wraz z postępem cywilizacyjnym i naukowo-technicznym. Choćby, jak bioetyka, w zakresie medycyny czy inżynierii genetycznej. Uzupełnieniem etyki jest - metaetyka zajmująca się analizą logiczno-językową sądów etycznych.
Dzieje etyki można ująć bądź w porządku hist., bądź poprzez prezentację różnych s
(…)
… się znamienne dla całego średniowiecza, a w obrębie teologii zajęła się nim teologia moralna. W czasach nowożytnych, wraz z wpływami humanizmu, dała o sobie znać tendencja do uwolnienia etyki od dominacji religii i teologii. Jak w starożytności, skupiono się na ziemskiej egzystencji człowieka, wskazując, że moralność - gł. przedmiot etyki - stanowi jeden z mechanizmów regulujących życie zbiorowości ludzkich. T…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)